Wprowadzenie do książki

Duchowe nauki Awatarów

Pradawna mądrość dla Nowego Świata

   Duchowe nauki Awatarów to nauki wielkiego Awatara – Boga, Istoty Najwyższej, które przekazuje jego posłaniec, emisariusz i ambasador – przewodnik duchowy Jeffrey Armstrong. Dzieli się on z nami najgłębszą wiedzą przodków, mądrością starców z rdzennych kultur i wieczną prawdą o Matce Ziemi i jej dzieciach – o nas.

   Jeffrey Armstrong w książce Duchowe nauki Awatarów okrywa przed nami tajemnice nieznanych dotąd wymiarów oraz starożytnej kultury hinduskiej/ indyjskiej. Odsłania sekrety zapisane w dwóch wielkich eposach, które Awatarowie pozostawili po sobie podczas wizyt w ziemskim wymiarze – w Ramajanie w Mahabharacie. Rozbudza w nas intuicję o tym, co zostało zapomniane, a o czym powinniśmy niezmiennie pamiętać – o tym, że ciało materialne jest tylko powłoką, a my wiecznym i nieśmiertelnymi istotami.

   Duchowe nauki Awatarów to także zbiór praktycznych medytacji i ćwiczeń, rezonujących z najwyższą mądrością Awatarów. Dzięki nim uwolnimy się od wszelkiej materii i ograniczeń świata fizycznego i postanowimy udać się do wymiaru wypełnionego miłością, pięknem, światłością i prawdą. Tylko wtedy będziemy mogli cieszyć się wiecznie kreatywną, miłującą wolnością i przywrócimy harmonię i równowagę Matce Ziemi.

Jak na górze, tak na dole

   W Wedach wielokrotnie pojawia się stwierdzenie, że męskie i kobiece formy, które nas otaczają - i które manifestują się za pośrednictwem każdego z nas - zostały stworzone na „wzór i podobieństwo Najwyższego Mężczyzny i Najwyższej Kobiety” Najwyższy Mężczyzna i Najwyższa Kobieta są prototypami - Panem Bogiem i Panią Boginią - żyjącymi wiecznie w Wymiarze Transcendentalnym Nie oznacza to jednak, że męska i żeńska forma Boskości są dwiema odrębnymi istotami - nie są Zastanów się przez chwilę nad ostatnim zdaniem Na tym polega bowiem wielka tajemnica Awatarów Najwyższy Mężczyzna i Najwyższa Kobieta są dwoma aspektami tej samej istoty Według Wed łączy ich wieczna miłość, która sprawia, że nigdy nie nudzą się w swoim towarzystwie Są oni dwojgiem, a zarazem jednością.
    Męska i kobieca forma Boskości znajdują wyraz we wszystkim, co z nich powstało, tak samo jak ludzkie dzieci posiadają materiał genetyczny obojga swoich rodziców Jest to proces przejawiania się w materii Kiedy pierwotne emanacje Najwyższego Mężczyzny i Najwyższej   Kobiety przenikają do świata fizycznego na najwyższym z poziomów, przybierają postać Matki i Ojca Natury Jedno z nich kieruje wówczas swoją energię na zewnątrz (Ojciec Natura), a drugie do wnętrza (Matka Natura) Wedy nauczają, że na poziomie kosmicznym istnieje matka, która jest sumą wszelkiej materii Oznacza to, że na jej ciało składają się niezliczone Wszechświaty Kiedy schodzimy po drabinie stworzenia, okazuje się, że pojedynczy Wszechświat jest także organizmem Matki Natury i Ojca Natury, którzy pozostają ze sobą spleceni w wiecznym tańcu miłości
   Wszelkie zjawiska przyrody także istnieją dzięki zjednoczeniu męskiego i kobiecego pierwiastka Współczesna nauka opisuje to zjawisko pod postacią dodatnich i ujemnych ładunków elektrycznych, elektronów i protonów Pradawne nauki nie opisują jednak Natury jako czegoś bezosobowego Wręcz przeciwnie – jest ona obdarzona wyrazistą osobowością Samo Słońce jest na przykład utożsamiane z męskością, a jego blask z kobiecością Razem składają się na nasze doświadczenie Słońca Tak jak o ludziach, którzy biorą ślub, mówimy, że stają się „jednym ciałem”, Słońce i jego blask są czymś w rodzaju „pary małżeńskiej” – Pana i Pani Słońce innym przykładem może być róża i wydzielany przez nią zapach Sam kwiat posiada męską naturę, a jego aromat jest Śakti; razem tworzą różę w znanej nam postaci     Jeżeli zabrakłoby któregoś z tych elementów, nie byłoby róży gdyby nie było Słońca i jego blasku, nie byłoby życia.
    Schodząc jeszcze niżej w hierarchii stworzenia, dochodzimy w końcu do planet, które także są Matkami wszystkich zamieszkujących je istot Tym właśnie jest Ziemia, czyli Mata Bhumi idąc dalej w dół – pomimo że atman sam w sobie nie posiada płci – nasze ciała są boskimi pojemnikami stanowiącymi emanacje Najwyższego Mężczyzny lub Najwyższej Kobiety.
    Awatarowie przekazali nam te nauki, aby pomóc nam w dostrzeżeniu świętości we wszystkich istotach Kiedy będziemy próbowali we właściwy sposób zrozumieć i oddać cześć kobiecości, powinniśmy najpierw skupić się na najwyższym poziomie materialnej manifestacji tego pierwiastka Kiedy więc pozdrawiamy kobietę słowem „namaste” – „widzę prawdziwą ciebie” – powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że mówimy jej w ten sposób nie tylko: „widzę cię jako atmana”, ale także: „widzę blask twojego atmana oraz twoje ciało jako boski obraz Transcendentalnej Boskości” Wykształcimy w ten sposób głęboki szacunek wobec kobiet (a także mężczyzn) i z łatwością wyeliminujemy obecną w większości z nas tendencję do uprzedmiatawiania ich piękna.
     Starhawk, nauczycielka tradycji celtyckiej i pogańskiej, ujęła to w następujący sposób: „Bogini nie rządzi światem Ona jest światem Manifestuje się w każdym z nas i przez każdego z nas może zostać poznana w całej swej wspaniałej różnorodności”
    Kobieta stanowi w świecie ziemskim dawczynię życia, bramę narodzin Jej duch jest twórczy na nieskończenie wiele sposobów Sprawia to, że kobiety – podobnie jak Ziemia – zasługują na najwyższy szacunek, miłość i ochronę Jeżeli ich nie otrzymują, przychodzi czas na pojawienie się Awatara.
   Każda kobieta jest zatem Śakti jakiegoś aspektu Wszechmat-ki Z jednej strony zawiera ona w sobie wszystkie aspekty Matki Natury, z drugiej jednak niektóre z jej cech jednostkowych są spotęgowane Podobnie sytuacja wygląda w przypadku kultury Kobiety są w danej kulturze Śakti – skarbnicami wszystkich obowiązujących w jej ramach zwyczajów i subtelnych niuansów Są bibliotekarkami i bibliotekami jednocześnie Śakti jest pewnym i zawsze obecnym łącznikiem z naszymi przodkami W jej łonie spoczywa ich mądrość, nie tylko po to, by rodzić nowe istoty, ale także aby podtrzymywać przy życiu to, co owi przodkowie po sobie pozostawili To właśnie z tego powodu władcy często brali za żony księżniczki z państw, które już podbili lub z którymi sąsiadowali Nie była to kwestia pożądania, ponieważ królowie dysponowali zazwyczaj wystarczającą władzą i środkami materialnymi, by móc posiąść niemal każdą kobietę Małżeństwa te miały ich nauczyć zachowań, które są w danym kraju akceptowane ze społecznego i politycznego punktu widzenia.
    Kobieca Mądrość, która ma kluczowe znaczenie dla historii opowiedzianej w Ramajanie i Mahabharacie, jest księżniczką, której brakuje w naszej współczesnej kulturze globalnej Jej obecność w Avatarze Jamesa Camerona to kolejny element, który przypomina nam o tym, o czym zdążyliśmy już zapomnieć.
Kiedy nasze rządy nie zasięgają porady przedstawicieli Matki Ziemi, nie słuchają ich ani nie szanują, ci, którzy reprezentują głos Bhumi, odczuwają niepokój, smutek i żywią urazę W końcu to właśnie Śakti należą się cześć i ochrona, jeżeli chcemy podtrzymywać istnienie ludzkości ze współczuciem i z uczciwością.
     W Avatarze przywódcami są zarówno Kobieta, jak i Mężczyzna, z których każde posiada właściwe sobie zdolności i moce Podejmują oni ze sobą współpracę dla wzajemnego dobra, a także dobra wszystkich istot Aby coś podobnego mogło nastąpić w naszym świecie, musimy najpierw dostrzec piękno i wartość obydwu płci Zarówno kobieta, jak i mężczyzna muszą zostać docenieni za typowe dla siebie cechy i właściwości Dla mężczyzny - wojownika - oznacza to, że posiadana przez niego siła fzyczna powinna zostać wykorzystana do ochrony wszystkich bezbronnych istot, a także kobiet, dzieci i starców Powołując się na przykład z innej kultury, to właśnie na tym polega Droga Samuraja Wrogiem nie mogą być nigdy żadna kobieta, dziecko ani starzec Taki był etos najlepszych rdzennych kultur Wielkie indyjskie eposy - historie o Awatarach - opisują zstąpienie Boskiej istoty na Ziemię, w celu pokonania ignorancji i zła, które zagrażają Matce Ziemi, poniżają kobiety i szkodzą niewinnym istotom.