Wprowadzenie do książki

Nie jesteś samotną wyspą

Wznieść się ponad myśl

    Myślenie nie jest niczym więcej, jak tylko drobnym fragmentem całokształtu - całości tego, kim jesteś. Tym, co teraz powstaje, nie jest nowy system przekonań, nowa religia, ideologia duchowa ani nowa mitologia.    Zbliżamy się do końca nie tylko wszelkich mitologii, ale także ideologii i systemów przekonań. Zmiana zachodzi głębiej niż jedynie w zawartości twojego umysłu, głębiej niż w treści twoich myśli. W gruncie rzeczy, w samym jądrze nowej świadomości tkwi przemiana myślenia, nowo odnaleziona zdolność wznoszenia się ponad myśl, rozumienia wymiaru istniejącego w twoim wnętrzu, który jest nieskończenie szerszy niż myśl.
  Przestań więc już wywodzić swoją tożsamość, swoje poczucie jaźni, z nieustającego strumienia myśli, który w obszarze swojej starej świadomości bierzesz za samego siebie. Jakże wyzwalające jest odkrycie, że „głos w mojej głowie" to nie ja.

   Potęga chwili teraźniejszej Największym wrogiem ego jest teraźniejszość, czyli samo Życie.
  Uważa się, że czas to nieskończony ciąg chwil, jednych „dobrych", innych „złych". Jeśli jednak przyjrzeć się temu nieco bliżej, to znaczy przez pryzmat własnego bezpośredniego doświadczenia, to okazuje się, że tych chwil wcale nie jest tak dużo. Odkrywamy, że zawsze istnieje tylko ta chwila. Życie to nieustające tu i teraz. Całe twoje życie odbywa się w nieprzerwanym Teraz. Nawet przeszłość i przyszłość istnieją wyłącznie wtedy, gdy je sobie przypominasz lub wyobrażasz, a robisz to, myśląc o nich w jedynym naprawdę istniejącym momencie: w tym, który jest teraz.

Kim jestem?

  Ostateczna prawda mówiąca, kim jesteś, to nie: „Ja jestem tym czy owym", ale: „Ja Jestem".
   Stawianie znaku równości pomiędzy „Ja" a fizycznym, postrzeganym zmysłowo ciałem, którego przeznaczeniem jest rosnąć, więdnąć i zamierać, zawsze, prędzej czy później, prowadzi do cierpienia. To, że nie utożsamiasz się z ciałem, nie znaczy wcale, że je lekceważysz, gardzisz nim i już nie dbasz o nie. Jeżeli jest silne, piękne, energiczne, możesz cieszyć się tymi cechami i je cenić - dopóki trwają. Możesz również poprawiać jego kondycję dzięki odpowiedniemu odżywianiu i gimnastyce. Jeśli nie utożsamiasz ciała z tym, kim jesteś, to gdy uroda blednie, energia słabnie lub pojawia się jakaś niesprawność, nie wpłynie to w żaden sposób na twoje poczucie własnej wartości albo tożsamości.

Przebudzenie

  Tylko doznając przebudzenia, możesz poznać prawdziwy sens tego słowa.
   Przebudzenie oznacza, że zamiast zatracać się we własnym myśleniu, postrzegasz siebie jako świadomość, która jest ponad nim. Myślenie przestaje być wtedy autonomicznym wyrachowanym działaniem, które panuje nad tobą i kieruje twoim życiem. Władzę przejmuje świadomość. Zamiast rządzić twoim życiem, myślenie staje się sługą świadomości. Świadomość to kontakt z inteligencją uniwersalną. Inaczej można ją nazwać Obecnością: świadomością bez myślenia. Jaki jest związek między świadomością a myśleniem? Świadomość to przestrzeń, w której istnieją myśli, kiedy owa przestrzeń stała się świadoma samej siebie.

Świadomość

  Radość Bycia to radość bycia świadomym.
   Świadomość jest już świadoma. Jest nieprze-jawiona, wieczna. Wszechświat jednak staje się świadomy stopniowo. Świadomość sama w sobie jest bezczasowa, dlatego nie ewoluuje. Nigdy nie narodziła się i nigdy nie umrze. Kiedy staje się przejawionym wszechświatem, wydaje się podlegać czasowi i przechodzić proces ewolucyjny. Żaden ludzki umysł nie pojmie w pełni powodów tego procesu. Możemy jednak dojrzeć jego przebłysk w sobie i świadomie w nim uczestniczyć.
  Świadomość to inteligencja, to zasada porządkująca, która leży u podstaw tworzenia się form. Świadomość przygotowywała formy przez miliony lat, tak aby móc wyrażać w nich samą siebie w postaci przejawionej. Mimo że nieprzejawioną rzeczywistość czystej świadomości można by rozumieć jako inny wymiar, nie jest ona oddzielona od wymiaru formy.