Wprowadzenie do książki

Numerologiczny słownik imion

   Nadawanie imion dzieciom powinniśmy rozpocząć od obliczenia wibracji programu numerologicznego z daty urodzenia. Następnie przeliczamy wartość nazwiska, jakie otrzyma dziecko, i dopiero po ustaleniu tych podstawowych wartości możemy poszukać odpowiedniej kombinacji samogłosek i spółgłosek, które zapewnią niezbędne do wykonania posiadanego programu umiejętności: komunikacji i współpracy, siłę, energię twórczą i wibracje otwierające na innych i ich potrzeby.
   Dzieci przychodzą na świat dokładnie w wibracji jednego z rodziców, posiadanej w momencie narodzin dziecka. Od momentu poczęcia czujemy emocje matki i reagujemy na nie. Zapamiętujemy opinie, oczekiwania, słowa i gesty, a przede wszystkim przekazy energetyczne. Kreują one część naszych późniejszych podświadomych programów działania i samooceny. Początkowo dziecko jest zupełnie podporządkowane emocjom matki, ponieważ jego system energetyczny funkcjonuje do trzeciego roku życia absolutnie zależnie od energii matki. Pierwszy rok życia rozwija czakrę podstawową - energię fizyczną budującą ciało. Drugi rok życia rozwija energię twórczą czakry krzyżowej. Trzeci - czakrę splotu słonecznego, energię kształtowania rzeczywistości. I dopiero wtedy dziecko może częściowo samodzielne pobierać energię z zewnątrz. Do siódmego roku życia rozwijają się kolejne czakry. Czwarta -sercowa z energią współpracy i dzielenia się sobą piąta - gardła z energią komunikacji wyrażania siebie i słuchania innych; szósta - trzeciego oka z energią poznania duchowego i siódma - czakra korony. Ośrodki energetyczne dziecka otwierają się po kolei tak, że w wieku siedmiu lat poszukujemy już samorealizacji. Jesteśmy gotowi na doświadczanie własnego wyboru.
    Dziecko wolne i nie ograniczane w swojej twórczości przez rodziców doskonale wie, czego potrzebuje. Umysł dziecka działa na innej częstotliwości niż umysł osoby dorosłej. Mózg dorosłego działa w częstotliwości od 15 do 21 impulsów na sekundę. Umysł dziecka od 7 do 14 impulsów na sekundę. Ten naturalny dla dzieci stan umysłu nazwany został stanem alfa. Każdy dorosły może osiągnąć ten stan, jest to częstotliwość twórców i geniuszy, właściwy dla osoby w stanie medytacji. Wszystkie dzieci są genialne. Mechanizmy działania i możliwości wykorzystania tej częstotliwości zostały dostrzeżone i są propagowane przez wspaniałego człowieka, nieżyjącego już, Josego Silvę.
   W stanie alfa, naturalnym dla dzieci i osiąganym także przez dorosłych, silnie reagujemy na emocje i bodźce zewnętrzne. Na bazie zapamiętanych sytuacji i opinii powstają nasze programy działania. Dlatego powinniśmy zwracać się do dzieci tak, aby w ich umysłach zakodowały się jak najlepsze programy. Do swojego synka mówię: „Jesteś silnym, mądrym, zdrowym chłopcem. Jesteś skuteczny, odważny i konsekwentny".
   Kiedy dostrzegam jego inicjatywę w zabawie czy też w codziennej pracy, np. uporczywe próby siadania w wieku dwu miesięcy czy wstawania w szóstym miesiącu życia albo chodzenia w ósmym miesiącu, wielokrotne i konsekwentne, dostrzegam jego apetyt na życie.   Staram się motywować jego działania, zwracam się do niego: „Kto tak ślicznie się wspina? Kto tak cudnie podnosi główkę? Kto jest taki wspaniały i silny? Kto potrafi tak wspaniale siadać? Kto to tak wspaniale skacze, kto tak cudownie się uśmiecha? To mój cudowny synek. Mój cudowny synek Leonardek".
   Dla dziecka ważne jest, aby słyszało swoje imię. Staram się doceniać boską doskonałość mojego synka w jego działaniach, kiedy się wspina, śmieje, niepokoi, bawi czy śpi. Zawsze jest idealnie boską istotą światła. Jest silny i odważny, konsekwentny i ciekawy. Ode mnie zależy czy dojrzę, docenię, pozwolę wzrastać i wypielęgnuję jego zalety, aby mógł wystartować w życiu z pełnym potencjałem możliwości -czy też odwrotnie, zignoruję jego możliwości, dla własnych oczekiwań i ambicji, dając mu ograniczenia, marne poczucie własnej wartości i kompleksy.
  Jestem jego matką, posiadam świadomość jego wspaniałych możliwości i boskiej doskonałości jego istoty, pragnę utwierdzić go w jego pasji życia tak, aby mógł spełnić swoje marzenia, jak najlepiej wykonać swój urodzeniowy program życia.
  Realizacja potrzeb naszego dziecka zależy od nas samych.