Zaginione królestwa

   W kronikach Europy odkrycie Nowego Świata naznaczone jest piętnem El Dorado - piętnem bezwzględnego dążenia do zdobycia krainy złota. Konkwistadorzy nie zdawali sobie jednak sprawy z tego, że jedynie odgrywają na nowo dramat, jaki rozegrał się na Ziemi i na tych świeżo odkrytych lądach już eony wcześniej!
   Spod relacji o chciwości, grabieży i niepohamowanej pasji niszczycielskiej, jaką te nowo znalezione bogactwa wyzwoliły, przebijają zawarte w ówczesnych kronikach dowody na to, że Europejczycy byli zdumieni podobieństwem odkrywanych cywilizacji do kultury Starego Świata: królestw i dworów królewskich, miast i świętych okręgów, sztuki i poezji, świątyń sięgających nieba, kapłanów - symbolu krzyża i wiary w Stwórcę wszechrzeczy. I, co nie mniej ważne, zachowały się tam legendy o białych, brodatych bogach, którzy odeszli, ale obiecali powrócić.
Tajemnice i zagadki Majów, Azteków i Inków, a także ich poprzedników, które intrygowały konkwistadorów, po pięciu minionych wiekach nadal wprawiają w zakłopotanie uczonych i rozpalają wyobraźnię laików.
   Jak, kiedy i dlaczego powstały te wielkie cywilizacje Nowego Świata i czy to tylko kwestia przypadku, że im więcej o -nich wiemy, tym bardziej wygląda na to, że zostały stworzone na wzór cywilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu?
   Odpowiedzieć na te pytania będzie można tylko wtedy, gdy przyjmie się za fakt, że naszą planetę odwiedzili niegdyś Anunnaki, „ci, którzy z nieba zstąpili na Ziemię".

Ta książka przedstawia na to dowody.

Zaginione królestwa Księga czwarta kronik Ziemi

W kronikach Europy odkrycie Nowego Świata naznaczone jest pięt-El Dorado - piętnem bezwzględnego dążenia do zdobycia krainy złota. Konkwistadorzy nie zdawali sobie jednak sprawy z tego, że jedynie odgrywają na nowo dramat, jaki rozegrał się na Ziemi i na tych świeżo odkrytych lądach już eony wcześniej!
Spod relacji o chciwości, grabieży i niepohamowanej pasji niszczycielskiej, jaką te nowo znalezione bogactwa wyzwoliły, przebijają zawarte- w ówczesnych kronikach dowody na to, że Europejczycy byli zdumieni podobieństwem odkrywanych cywilizacji do kultury Starego Świata: królestw i dworów królewskich, miast i świętych okręgów, sztuki i poezji, świątyń sięgających nieba, kapłanów - symbolu krzyża i wiary w Stwórcę wszechrzeczy. I, co nie mniej ważne, zachowały się tam legendy o białych, brodatych bogach, którzy odeszli, ale obiecali powrócić.
Tajemnice i zagadki Majów, Azteków i Inków, a także ich poprzedników, które intrygowały konkwistadorów, po pięciu minionych wiekach nadal wprawiaj ą w zakłopotanie uczonych i rozpalają wyobraźnię laików.
Jak, kiedy i dlaczego powstały te wielkie cywilizacje Nowego Świata i czy to tylko kwestia przypadku, że im więcej o nich wiemy, tym bardziej wygląda na to, że zostały stworzone na wzór cywilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu?
Odpowiedzieć na te pytania będzie można tylko wtedy, gdy przyjmie się za fakt, że naszą planetę odwiedzili niegdyś Anunnaki, „ci, którzy z nieba zstąpili na Ziemię".
Książka Zaginione królestwa Zecharia Sitchin przedstawia na to dowody.

Odnalezienie historii zapisanej w Genesis w pierwotnej mezopotamskiej wersji w świętym przybytku świątyni inkaskiej rodzi mnóstwo pytań.
Pierwsze, oczywiście, brzmi: jak Inkowie poznali te opowieści nie tylko w ogólnym zarysie, w postaci powszechni znanej (stworzenie pierwszej pary ludzi, potop), lecz w stopniu daleko bardziej zaawansowanym, obejmującym Epos o stworzeniu, znajomość całego Układu Słonecznego i orbity Nibiru.
Jedna możliwa odpowiedź jest taka, że Inkowie dysponowali tą wiedzą od niepamiętnych czasów i przynieśli ją z sobą w Andy. Drugą możliwością jest przekazanie im tej wiedzy przez inne ludy, spotkane w krajach andyjskich.

Z braku źródeł pisanych, takich, jakie znajdowane są na Bliskim Wschodzie, wybór odpowiedzi zależy do pewnego stopnia od odpowiedzi na jeszcze jedno pytanie: kim naprawdę byli Inkowie?