Wprowadzenie do książki
Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży
Warto wiedzieć, że anoreksja i bulimia psychiczna to zaburzenia, których występowanie narasta od końca lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Dominuje pogląd, że przyczyniły się do tego zmiany, które właśnie wówczas zaszły w kulturze. Te zmiany to, z jednej strony, wypromowanie nowego wizerunku kobiety - wyznacznikami atrakcyjności stały się szczupłość i niezależność, które miały znamionować powodzenie, sukces i kontrolę nad własnym życiem. Z drugiej, to niezwykle intensywny rozwój przemysłowy i technologiczny, umożliwiający m.in. produkcję, a nawet nadprodukcję, żywności. Stworzyło to sytuację paradoksalną, reklamy nachalnie nakłaniały do konsumpcji, by zaraz potem, pokazywać kobietę o idealnej sylwetce, której osiągnięcie wymaga wyrzeczeń i ograniczeń. Trudno się więc dziwić, że wiele dziewcząt i młodych kobiet przeżywa tę sytuację jako konflikt. Konflikt pomiędzy pragnieniem spełnienia oczekiwań (kulturowych i własnych) a chęcią ulegania pokusom swobodnego jedzenia. Oczywiście perspektywa kulturowa mówi nam o pewnym klimacie, który ogólnie sprzyja pojawieniu się zaburzeń odżywiania, ale nie wyjaśnia, dlaczego ta, a nie inna osoba zachorowała na anoreksję lub bulimię. Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy rozumieć jej dylematy psychiczne, sposób, w jaki o sobie myśli, sytuację życiową. Rozumieć także, co przeżywa, jak radzi sobie z konfliktami oraz z własną kobiecością, wyobrażeniem siebie w roli dorastającej dziewczyny i kobiety.
Jak wielu osób dotyka problem anoreksji i bulimii? Przyjmuje się, że rozpowszechnienie anoreksji wynosi mniej niż 1 procent populacji młodzieży, a bulimii około 2 procent. Warto jednocześnie zauważyć, że coraz bardziej precyzyjne badania epidemiologiczne wskazują na wysokie wskaźniki rozpowszechnia form subklinicznych obu zaburzeń, czyli takich, które nie prezentują pełnego spektrum objawów. Mimo nadziei żywionych przez profesjonalistów i rodziców dorastających dziewcząt, wciąż nie obserwujemy spadku zachorowań. Trzeba też dodać, że nieleczona lub chroniczna forma anoreksji może doprowadzić do śmierci. Ryzyko jest tym wyższe, im dłużej trwa choroba; wynosi od 5 do 15 procent, a nawet 20 procent. Przyczyną śmierci są zazwyczaj powikłania wynikające z wyniszczenia organizmu, a także samobójstwa. Zaburzenia odżywiania występują głównie u dziewcząt w okresie dojrzewania. Statystyki pokazują, że na 10-20 dziewcząt przypada jeden chłopiec. Mimo podobieństwa obrazu klinicznego u obu płci zwrócimy uwagę na specyficzną dla każdej grupy problematykę.
Zburzenia jedzenia występują także u małych dzieci i u osób dorosłych, chociaż w znaczenie mniejszym nasileniu niż u młodzieży w okresie dojrzewania. Anoreksja u małych dzieci ma nieco inne mechanizmy, niż ta występująca w okresie dojrzewania. W tym przypadku mówimy o anoreksji, jeśli przestają one jeść, chociaż nie towarzyszą temu inne objawy chorobowe. U dzieci nie występują zazwyczaj zaburzenia obrazu ciała, a przyczyną niejedzenia lub ograniczania jedzenia są na ogół trudne dla dziecka relacje emocjonalne czy traumatyczne przeżycie. Utrata łaknienia ma najczęściej związek z otoczeniem, w jakim przebywa dziecko i jest formą reakcji na stres. Zazwyczaj to, że dziecko nie ma ochoty najedzenie, budzi w rodzicach niepokój i lęk o jego zdrowie. Radzenie sobie na własną rękę - koncentrowanie się na posiłkach i ciągłe próby „podkarmiania" mogą tylko problem utrwalić. Najlepiej od razu skorzystać z pomocy psychologicznej czy psychoterapeutycznej.
Celem tej książki jest podzielenie się z rodzicami naszymi wieloletnimi doświadczeniami. Chcemy przybliżyć obraz kliniczny anoreksji i bulimii psychicznej, proces narastania objawów, zasady diagnozowania, typowe zachowania dzieci w tym okresie i trudności, które napotykają wówczas rodzice. Zagadnienia te przedstawione zostały w pierwszym rozdziale. W rozdziale następnym opisano tzw. czynniki ryzyka, które często leżą u podstaw decyzji o odchudzaniu się, zazwyczaj zapoczątkowującej proces nasilania się zaburzeń odżywiania. Zwracamy uwagę zarówno na czynniki związane z kulturą, okresem dojrzewania, cechami osobowości, jak i kontekstem rodzinnym. W kolejnych dwóch rozdziałach staramy się podpowiedzieć, co robić, gdy rodzice podejrzewają u dziecka anoreksję lub bulimię, a także opisujemy przebieg procesu diagnostycznego. W ostatnim rozdziale omówiono zasady leczenia, formy terapii, rolę rodziców w leczeniu.
Liczymy, że informacje zawarte w tej książce przydadzą się rodzicom i rodzinom dzieci chorujących na anoreksję i bulimię psychiczną i w efekcie będą pomocne w leczeniu oraz w radzeniu sobie z problemami, jakie niosą te choroby.
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Barbara Józefik, Małgorzata Wolska
-
Liczba stron:
121
-
Wymiary:
155x180
-
Oprawa:
Miękka
-
ISBN:
978-83-7575-698-2
-
Rok wydania:
2009