Wprowadzenie do książki

Strategie geniuszy Myśl jak Freud, da Vinci i Tesla

   Podobnie jak w drugim tomie poświęconym Albertowi Einsteinowi, moim celem wobec tych trzech geniuszy była próba doprowadzenia do tego, aby niektóre ich idee i strategie stały się jaśniejsze i „przyjaźniejsze dla użytkownika” — szczególnie jeśli chodzi o Sigmunda Freuda. Wiele idei jest jednak mimo wszystko dość prowokacyjnych i głębokich, więc niektóre fragmenty być może będziesz chciał przeczytać dwukrotnie, aby pozwolić tym ideom się „zakorzenić”. Praktyczną część rozdziału o Freudzie można traktować niemal jak swego rodzaju „zeszyt ćwiczeń”.
   Jak się przekonasz, znaczna część tego tomu została poświęcona Freudowi. Nie był to celowy zabieg. Początkowo zamierzałem napisać o tym badaczu nie więcej niż sto stron, lecz im dłużej pisałem (szczególnie część praktyczną), tym bardziej docierało do mnie to, jak głęboki wpływ wywarł on na mnie oraz ludzi z mojej branży. Freud był przekonany, że psychiczne, a nawet fizyczne wyleczenie można uzyskać za pomocą języka, który jest podstawą wielu technik NLP. Poza tym to właśnie jego prace stanowiły moje główne źródło inspiracji przy opracowywaniu techniki „reimprintingu”. W czasie poszukiwań towarzyszących tej pracy jednym z moich zamiarów, które by uzasadniały poświęcenie tak dużo czasu     Freudowi, było poszerzenie mapy jego pracy. Uznałem, że nadszedł czas, aby ktoś wyjaśnił sposób działania i przyczyny skuteczności metod psychoanalitycznych z perspektywy NLP oraz sposób działania i przyczyny skuteczności technik NLP z perspektywy psychoanalizy. Co więcej, zgodnie z przytoczonym wcześniej stwierdzeniem Batesona, chciałem omówić to, co NLP może dodać do metod Freuda — a także to, co idee i reguły Freuda mogą wnieść do NLP.
    Prace Leonarda da Vinci i Nikoli Tesli znam od dzieciństwa. Mój ojciec był rzecznikiem patentowym i wielbicielem największych wynalazców i innowatorów świata. Leonardo, „patron” wynalazców, był więc dla niego swego rodzaju bohaterem — i stał się naszą wspólną pasją. Ponieważ konkretną specjalizacją mojego ojca była zaawansowana elektronika, dość dobrze znał prace Nikoli Tesli i miał kolekcję jego patentów, które z podziwem studiował (pomysły Tesli były tak zaawansowane, że musiał samodzielnie sporządzać własne patenty, gdyż prawnicy i badający niewystarczająco dobrze je rozumieli). Pamiętam zdumienie, jakie poczułem, gdy byłem chłopcem i mój ojciec wyjaśnił mi możliwość generowania elektryczności za pomocą niewidzialnego pola magnetycznego (jednym z moich pierwszych eksperymentów naukowych była próba zrobienia „cewki Tesli”).
   Nie rozpisuję się tu zbyt szczegółowo na temat „treści” badań Leonarda i Tesli, które w pewnym sensie mają inną naturę niż badania Freuda (i przypuszczalnie są łatwiejsze do zrozumienia dla większości czytelników).
   Jak w przypadku poprzednich tomów, porządek trzech kolejnych badań ma na celu stopniowe rozwijanie określonych tematów, a poszczególne rozdziały nawzajem się do siebie odnoszą. Z drugiej strony jednak nie trzeba czytać ich po kolei — możesz sobie nieco poskakać. Poza tym, ze względu na długość części o Freudzie, możesz sobie wybrać rozdziały, które zechcesz przeczytać. Studium Freuda składa się z dwóch głównych części. Pierwsza skupia się na sposobie jego myślenia, a druga na możliwościach wykorzystania jego idei, głównie do znajdywania rozwiązań i zarządzania zmianą w odniesieniu do problemów psychicznych i emocjonalnych. Jeśli jesteś psychologiem lub terapeutą, być może będziesz wolał od razu przejść do części praktycznej. Jeżeli bardziej interesuje Cię sposób myślenia Freuda, a nie zastosowanie jego idei w rozwiązywaniu problemów, możesz ominąć część praktyczną lub przeczytać tylko wybrane fragmenty.
    Mówi się, że prawdziwym celem uczenia się nie jest wejście w ślady naszych nauczycieli, lecz „szukanie tego, czego oni szukali”. Zachęcam Cię do uznania i modelowania nie tylko geniuszu opisanych w tym tomie osób, lecz także ich mądrości. Mam nadzieję, że przedstawione w tej książce strategie pomogą Ci skuteczniej „szukać tego, czego oni szukali” i ułatwią Twoje własne poszukiwania niezależnie od tego, czego dotyczą.

Robert B. Dilts Santa Cruz,
Kalifornia Luty 1995 r.