Wprowadzenie do książki

Nowa świadomość Duchowy wymiar ustawień rodzin

  Pierwsze pytanie brzmi: Gdzie teraz są ustawienia rodzin? Początkowo były metodą psychoterapii. Dlatego wielu prowadzących je uważało się za psychoterapeutów. Klienci przychodzili na ustawienie, ponieważ szukali pomocy podobnej do tej, którą oferowały inne metody terapeutyczne, szukali ukojenia i uzdrowienia. Wielu uzyskało tę pomoc.

  Obecnie doświadczamy przemiany świadomości. Ustawienia rodzin znacząco pomogły w przygotowaniu do tego. Od początku prowadzący ustawienie i klient doświadczali pewnej niezwykłej prawidłowości. Uczestnicy ustawienia byli najwyraźniej brani w służbę sił sięgających daleko poza zwykłą relację między terapeutą a klientem. Ponad jaką relację? Z jednej strony - pomagający, z drugiej - potrzebujący.

  W ustawieniach rodzin na światło dzienne wychodziły ukryte relacje wykraczające daleko poza osobiste wyobrażenia o potrzebie uzyskania pomocy oraz udzielaniu pomocy. Nagle w centrum znajdowały się inne osoby, nie tylko klient. Jednocześnie pomoc przychodziła nie stąd, skąd oczekiwano. Odsuwało to pomagającego na dalszy plan. Stawał się on klientem, który potrzebuje pomocy. I również ją otrzymywał.

  W podobny sposób był brany w posiadanie przez inne siły, znajdował się na tym samym poziomie, na którym byli szukający pomocy klienci. On także, podobnie jak oni, był zależny od tych twórczych sił i zdany na ich działanie.

  U prowadzącego, tak jak u innych uczestników ustawień, rozwinęła się inna świadomość - wykraczająca daleko poza relacje między Ja a Ty. Ja, które chciało coś dla siebie, było zabierane przez My, W tym My przestawało istnieć jako Ja, razem z nim przestawały istnieć dotychczasowe wyobrażenia o dobrym i złym, lepszym i gorszym, zdrowiu i chorobie.

  Ustawienia z My wciągały wszystkich obecnych, każdego we właściwy dla niego sposób. Nakładały na wszystkich pewien obowiązek i skłaniały do wzięcia osobistej odpowiedzialności za własne czyny oraz ich skutki.

  Dwoistość: pomagający - klient, wiedzący - niewiedzący, została zatarta w naszych relacjach przez nieograniczone My, do którego każdy mógł i musiał się dopasować na własną odpowiedzialność. Musiał to zrobić również w odniesieniu do swojego zdrowia i choroby, szczęścia i nieszczęścia. W ustawieniach rodzin pokazywało się, że każdy jest obecny wraz z wieloma osobami. Każdy żyje w różnych życiach w wielu miejscach naraz. Każdy jednocześnie jest brany w służbę wielu osób.

  Przez kogo? Przez obejmujący wszystko twórczy ruch, który w nieograniczony sposób decyduje o naszym szczęściu i nieszczęściu.

  Czy ktoś może stanąć między nami a tym ruchem? Czyż nie wszyscy zostają pochwyceni przez taki sam twórczy ruch i poprowadzeni drogą, która służy ich losowi takiemu, jaki został im przeznaczony? Ten czas jest tylko jednym z wielu, których musimy doświadczyć i które musimy przeżyć, aby stać się całością, coraz bardziej uwolnieni przez te siły z naszych wcześniejszych więzów.

  Dokąd prowadzą nas nowe ustawienia rodzin? Bezpośrednio do jedności z naszą praprzyczyną i z jej ruchem - bez względu na to, dokąd on nas zabiera.

  Czego się uczymy, poddając nowym ustawieniom? Uczymy się stawać takimi, jacy jesteśmy, i zgody na to. Jak? Wspólnie ze wszystkimi, różni, lecz właściwi, wspólnie z nimi u celu.