Wprowadzenie do książki

Leksykon symboli Tarota

   Niniejszy Leksykon symboli Tarota zawiera tylko te symbole, które zostały przekazane na dawnych kartach, będących równocześnie przełomowymi dla znaczenia i historii samego Tarota. Tylko te dwa kryteria przyświecały mi w doborze zestawu obrazów do książki. W Leksykonie pominąłem analizę współczesnych talii Tarota. Opisałem w nim tylko te symbole, które zamieszczone zostały na taliach wzorcowych, czyli taliach o podstawowym i niezaprzeczalnym znaczeniu dla samej sztuki pracy z Tarotem oraz będących najbardziej sugestywnymi w sztuce. Wziąłem pod uwagę cztery następujące talie kart Tarota:
1. TAROT MARSYLSKI — to pierwsza talia o znaczeniu ściśle tarotowym, wróżebnym, będąca pierwowzorem talii dywinacyj-nych aż do końca XIX wieku. Jako pierwsza talia w dziejach Tarota posiadała ustaloną i niezmienną liczbę kart: siedemdziesiąt osiem (wcześniej, choć istniały wprawdzie niektóre talie z 78 kartami, liczba ta nie była stałą dla Tarota). Karty prawdopodobnie zostały wykonane w latach 1748-1750 przez Nicolasa Convera.

2. TAROT RIDERA — WAITE’A, zwany też Tarotem Waite’a — Smith; talia ta powstała na przełomie 1909 i 1910 roku i była przełomowa w dziejach omawianych kart, gdyż jako pierwsza w czasach nowożytnych zilustrowała Małe Arkana i nadała nowe znaczenie całemu Tarotowi (wcześniej podjęto próbę zilustrowania Małych Arkan w XV wieku w Tarocie Sola Busca, jednak w ówczesnych czasach system ten nie przyjął się). Pomysłodawcą talii Ridera — Waite’a był Arthur Edward Waite (1857 — ok. 1940), mistyk, okultysta, członek licznych organizacji i towarzystw okultystycznych, przede wszystkim Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku. Urodził się w Nowym Jorku, ale większość życia spędził w Londynie. Ilustracje do jego talii, zwanej Tarotem Waite’a (Ridera — Waite’a) wykonała Pamela Colman Smith (1878—1951).

3. TAROT THOTA ALEISTERA CROWLEY’A - talia powstała w latach 1938-1944. Aleister Crowley (1875-1947) był brytyjskim magiem, mistykiem, okultystą i masonem, członkiem wielu organizacji i towarzystw, jak choćby Zakonu Złotego Świtu, Ordo Templi Orientis (OTO) i podobnie jak Arthur Edward Waite, Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku.

4. TAROT HERMETIC (The Hermetic Tarot) — uważany jest za jedną z najważniejszych ezoterycznych talii Tarota stworzonych w XX wieku. Talia powstała w Hermetycznym Zakonie Złotego Brzasku i stała się modelową talią Zakonu, z której wzory, obrazy i opisy czerpali inni twórcy kart, a wśród nich m.in. wspomniana wyżej Frieda Harris przy pracy nad Tarotem Thota Aleistera Crowleya. Tarot Hermetic łączy w sobie symbolikę ezoteryczną, hermetyczną, astrologiczną, okultystyczną, kabały hermetycznej, numerologiczną, angelologiczną i alchemiczną w sposób niezwykle przystępny, czytelny i wyjątkowo umiejętny.

   Technicznie, leksykon usystematyzowany został abecadłowo. Zawiera dwojaki rodzaj haseł. Jeden to wszelakie symbole, które można dostrzec na kartach Tarota, drugi — stanowi omówienie wszystkich siedemdziesięciu ośmiu kart talii, potraktowanych tu jako odrębne hasła, gdyż to one stanowią podstawowe źródło symboliki oraz same w sobie stanowią odrębny symbol. Hasła zostały opracowane według ustalonego przeze mnie schematu ułatwiającego poruszanie się w obrębie poszczególnych haseł.
   Każda karta opracowana została więc jako odrębne hasło. Te hasła są najobszerniejsze w leksykonie. Nazwy kart podaję takie, jakie przyjęło się używać w tradycyjnych taliach kart, czyli w Tarocie mar-sylskim i Ridera — Waite’a. Wśród tradycyjnych nazw istnieją jednak niewielkie różnice lub znaczne, jak ma to miejsce w przypadku nazewnictwa hermetycznego. Podaję je przy omawianiu każdej karty i uzupełniam o nazwy w różnych językach. Zachowując porządek abecadłowy, omawiam przy tych hasłach takie zagadnienia, jak: opis historyczny karty, odnośniki i odpowiedniki oraz interpretację przyjętą w alchemii, studium archetypu, biologii [ciało), kabale (Drzewo Życia, litera hebrajska i gematria), numerologii, okultyzmie, astrologii, astronomii, dalej podaję wymiar jednostki czasu odpowiadający danej karcie, odpowiadające jej kolory, odnośniki do postaci mitologicznych i legendarnych (ale tylko tych, które miały znaczenie w Tarocie), przesłanie symboliczne i dywinacyjne karty oraz jej przyjętą symbolikę w sensie obrazowego znaczenia, skróconą sugestię dywinacyjną oraz określenie żywiołu, któremu karta odpowiada. Oczywiście wiele miejsca poświęcam przede wszystkim na szczegółowe opisanie każdej karty i wypisanie wszelkich symboli występujących na danej karcie w różnych tradycjach. Opisane są one w alfabetycznie ułożonych częściach noszących tytuły: Symbole Crowley a, Hermetic, marsylskie i Waite’a, co oczywiście odnosi się do czterech talii będących podstawą źródłową mojej książki. Przy każdym symbolu zamieściłem odsyłacze do właściwych, szerokich opisów.

  Mam nieskrywaną nadzieję, że mój Leksykon symboli Tarota, pierwsza w Polsce tego typu publikacja, spełni postawione przeze mnie cele i stanie się pomocnym podręcznikiem dla adresatów mojej książki. Wierzę również, że choć niedoskonała i wymagająca z pewnością wielu uzupełnień, stanie się zachętą dla innych autorów do kontynuowania podjętego przeze mnie tematu.