Wprowadzenie do książki

Żyj najlepiej jak potrafisz

Świadectwa ludzi, którzy wygrali z rakiem

   Oddajemy do rąk Czytelników książkę zawierającą 33 wyjątkowe relacje - są one świadectwem, że można wygrać z rakiem. Obalają funkcjonujący w powszechnej świadomości mit, że ta choroba jest wyrokiem. Bohaterami zamieszczonych w niej historii są kobiety i mężczyźni w różnym wieku, pochodzący z różnorodnych środowisk.
  Chory na raka musi jak najszybciej zdecydować -podda się chorobie, czy będzie starał się podtrzymać w sobie energię do życia. Poddanie się i wynikający z tego faktu wniosek, iż nie warto dalej żyć, to sygnał dla układu immunologicznego, by złożył broń.
   Obudzenie w sobie silnej woli życia stanowi często punkt zwrotny w przebiegu choroby. Od tej chwili każdy krok i każdy oddech zaczyna przybliżać zmagającego się z chorobą do upragnionego celu - do zdrowia, nawet jeśli nie od razu odczuje on pozytywną zmianę na poziomie lepszego samopoczucia fizycznego.

Jak wzmocnić w sobie wolę życia?
  Pierwszy krok to rozpoznanie i uporanie się z dawnymi traumami, ciążącymi wciąż na psychice i zaburzającymi negatywnie perspektywę w spojrzeniu na świat. Zdrowie stanowi całość - wystarczy dokonać w życiu jednej istotnej zmiany, by zmienić na lepsze wszystko, co było złe.
   Drugi krok to nauka wzbudzania i utrzymywania w sobie stanu wewnętrznego spokoju, usuwania z umysłu napięcia.
   Czynniki sprzyjające rakowi są tak liczne i zróżnicowane, że nikt nie powinien obarczać się winą, że zapadł na tę chorobę. Jednak wszyscy, u których wykryto nowotwór, mają sposobność nauczyć się inaczej żyć i sami mogą ułatwić sobie powrót do zdrowia.
   Wszystkie opisane książce Żyj najlepiej jak potrafisz historie są prawdziwe, stanowią samo życie. Ich bohaterowie potrafili zmienić słabość w siłę. Podjęta przez nich walka zaowocowała bogactwem ocalonego życia. Wszyscy, którzy zdecydowali się z nami podzielić niezwykle trudnym osobistym doświadczeniem, to zwyczajni ludzie, a zarazem Prawdziwi Bohaterowie. Zamieszczone tu świadectwa niosą ukojenie, nie tylko dla osób, które muszą zmierzyć się z budzącą przerażenie diagnozą.

- Dlaczego ja?!
- Jak długo będę się leczył?
- Jak długo będę żył?
  Te pytania pacjenci zadają sobie bardzo często. Rak sprawia, że osaczają ich złe, pesymistyczne myśli. Deprecjonują one chorego we własnych oczach, często również innych ludzi; prowadzą do bierności, powodują poczucie beznadziei.    To z kolei stanowi podatną glebę dla przewlekłej depresji. Zadawanie tego rodzaju pytań nic nie da. Stało się.
   Zamiast tracić energię i marnować czas na zadawanie pytań, które w żaden sposób nie wpłyną na istniejący stan rzeczy, należy zastanowić się, jak zmienić życie, by organizm miał siłę walczyć o zdrowie, a potem je zachować.
  Pewna pacjentka, dowiedziawszy się, że jest chora na raka, postanowiła całkowicie odmienić swoje dotychczasowe życie. Zadała sobie pytanie:
  - Co sprawia mi największą przyjemność?
  Uwielbiała teatr, muzykę, podróże. Lata choroby przeżyła bardzo intensywnie, dbając, by każdy dzień niósł jej coś przyjemnego i dobrego. Dzięki temu doświadczyła przez ten czas więcej radości niż przez całe dotychczasowe życie.
  Każdy chory powinien wiedzieć, co zrobi, kiedy już wróci do zdrowia.
  Osoby, u których zdiagnozowano nowotwór, mają dwa wyjścia:
  - pierwsze - bardzo złe - to zamartwianie się, eska-lowanie w sobie strachu, lęku, niezadowolenia ze wszystkiego, utwierdzanie się w przeświadczeniu, że może być tylko gorzej; w tym wypadku choroba umocni i ugruntuje to, co było złe w życiu chorego, co przyczyniło się do jej powstania oraz rozwoju;
  - drugie - najlepsze z możliwych - to potraktowanie choroby jako komunikatu od organizmu: mam dość dotychczasowego życia, należy je zmienić.
  Wszystkie organizmy zaprogramowane są na życie, a co za tym idzie - na odzyskiwanie własnego zdrowia. Każdy organizm broni się przed samounicestwieniem.

   Duchowa sfera człowieka zbudowana jest na tzw. przekonaniach fundamentalnych, dotyczących ludzkiej natury, wszechświata lub Siły Wyższej, istoty życia i roli w nim śmierci, istoty zdrowia oraz choroby, celu i sensu egzystencji.    Badania dowodzą, iż harmonia w sferze duchowej wpływa na spokój wewnętrzny, odczuwanie radości życia, jego sensu oraz spełnienia.
   Nadzieja potęguje pracę z własną wyobraźnią. W jej doskonaleniu pomaga myślenie lub wyobrażanie sobie wszystkiego, co ma dla człowieka istotne znaczenie. Wyobraźnia może być niezwykłe pomocna, ale może również bardzo zaszkodzić w procesie leczenia. Jeśli np. pacjent skoncentruje się wyłącznie na tym, jak źle będzie się czuć w trakcie terapii, to jest prawdopodobne, że zacznie odczuwać złe samopoczucie jeszcze przed jej rozpoczęciem - krótko mówiąc, może doświadczyć negatywnego efektu placebo. Specjalnością wielu osób jest niestety zamartwianie się i wyobrażanie sobie wyłącznie najgorszych rzeczy - to negatywny przykład korzystania z daru wyobraźni. Oto prawdziwe zdarzenie opisane w książce Jarosława Kordzińskiego Zamieniaj marzenia w realne wydarzenia:

Pewien robotnik, wykonując pracę na budowie, wszedł do chłodni. Jej drzwi się zatrzasnęły, a on, nie mogąc ich otworzyć od wewnątrz, długo dobijał się, wzywając pomocy. Nikt go jednak nie usłyszał. Wszyscy pozostali robotnicy z budowy, skończywszy pracę, poszli do domów. Rano znaleźli zamarzniętego, zatrzaśniętego w chłodni kolegę. Nie byłoby w tym tragicznym fakcie nic budzącego zdziwienie, gdyby nie to, że chłodnia nie działała. Robotnik zamarzł w dodatniej temperaturze. Oto poruszający przykład, jak ogromną moc może mieć autosugestia.

    Każdy człowiek jest najlepszym ekspertem w używaniu swojej wyobraźni i powinien w stopniu maksymalnie pożytecznym umieć wykorzystać tę umiejętność dla własnego dobra. Indywidualne samopoczucie nie zależy wyłącznie od danej sytuacji, lecz również od tego, co się o niej myśli - dlatego bardzo pomocne w procesie leczenia może być wyobrażenie sobie lub myślenie o jego pożądanym rezultacie. Każdy pacjent powinien używać siły swojej wyobraźni w procesie powrotu do zdrowia, myśląc o raku jako chorobie uleczalnej, z którą medycyna już umie sobie skutecznie radzić. (Na przykład wielu sportowców, nawet po ciężkich kontuzjach, dzięki silnej woli i wewnętrznej motywacji zaskakująco szybko wraca do zdrowia). Każdy chory musi więc myśleć o medycynie jako wielkim sprzymierzeńcu i sojuszniku. Leczenie jest dobre - zabija w organizmie komórki nowotworowe, prowadzi do zdrowia. Każdy organizm potrafi być na tyle silny, by podjąć walkę z chorobą nowotworową. Nowotwór składa się z komórek słabych, zdezorientowanych, podatnych na zniszczenie.
    Praca z własną wyobraźnią powinna przypominać pilną, cierpliwą naukę gry na ulubionym instrumencie -jej efekty będą tym lepsze, im bardziej zaangażujemy się w ćwiczenia. Oczywiście efekty nie pojawią się od razu. Każdego dnia należy jednak odnajdować w sobie dobrą energię. Życie nie jest sztuką myślenia o tym, czego w nim brak, lecz umiejętnością realizowania własnych pragnień.

   Książka Żyj najlepiej jak potrafisz dostarcza bardzo subiektywnej wiedzy o tym, jak można postępować w wyjątkowych sytuacjach. To jej siła, lecz należy również w tym miejscu podkreślić, że wszystkie decyzje dotyczące własnego zdrowia powinny być skonsultowane z lekarzem specjalistą. Autorzy niniejszej publikacji nie mogą ponosić odpowiedzialności za efekty podejmowanych na własną rękę prób wykorzystania informacji w niej zawartych. Każdą diagnozę dotyczącą raka, ze względu na różny stopień zaawansowania choroby, złośliwości, różnorodność ob-awów, trzeba traktować bardzo indywidualnie. Wszelkie procedury i sposoby leczenia należy bezwzględnie konsultować z lekarzami, aby diagnoza była precyzyjna : umożliwiała prawidłowy, maksymalnie efektywny przebieg procesu leczenia na każdym jego etapie i poziomie.
   Opisane historie dowodzą, że nie wolno i nie warto poddawać się zwątpieniu. Te opowieści powinny dać każdemu Czytelnikowi odwagę, siłę i dobrą energię, uzmysławiając, że każdego człowieka stać na sprostanie wyjątkowym wyzwaniom, że każdy człowiek może pokonywać najtrudniejsze nawet przeszkody w życiu, by odcisnąć w nim niezwykły i piękny ślad własnego Istnienia.

Tekst i opracowanie źródeł merytorycznych dotyczących Metody Simontonowskiej mgr Magdalena Sadowska