Dwanaście warstw DNA

Dwanaście Warstw DNA – Ezoteryczne Studium Mistrzostwa Wewnętrznego – Kryon

Księga 12

Mistrzu, możesz sięgnąć do Akaszy swojego własnego DNA po cechy ze swoich minionych wcieleń, tych związanych ze świadomością i tych dotyczących biologii. Usiądź ze mną i zobacz to wszystko, gdyż to właśnie znajduje się w tobie i w każdym pojedynczym człowieku. Cel zachodzącej przemiany, a w szczególności tej książki, to wzmocnienie zrozumienia twojej wewnętrznej mocy, którą masz w sobie, i wyjawienie prawdy o zachodzącym niesamowitym procesie, wykraczającym poza trójwymiarową logikę. Czy można aktywować większy procent DNA? Tak. Czy nadszedł na to czas? Tak. To jest cały powód, dla którego jest tu obecny Kryon.

Z przedmowy dr Todd Ovokaitys:

„Fantomowy efekt DNA” wraz z obserwacjami ponad 97% ludzkiego genomu (uznawanego za niekodujące „śmieci”) sugeruje istnienie większej liczby zagadek do rozwikłania na drodze do zrozumienia, czym jest DNA i jak naprawdę funkcjonuje. Możemy się nigdy nie dowiedzieć, czy intuicyjne informacje od Kryona zawarte w tej ezoterycznej książce Lee Carrolla w jakikolwiek sposób odzwierciedlają głębszą rzeczywistość DNA. Największym jej wkładem może być odzwierciedlenie intuicyjnego skoku, mogącego zainspirować swoim pięknem bądź elegancją. Jako taka może albo zawierać swoje własne cząstki prawdy, albo pewnego dnia przyczynić się do przebłysku wglądu, który pozwoli zrobić kolejny krok naprzód w stronę ujawnienia tajemnic tego kodującego elementu życia.

Fragment z rozdziału piątego:

„DNA jest między wymiarowe albo powinienem powiedzieć raczej: wielowymiarowe. Oznacza to, że musimy spojrzeć na nie jak na całość i w taki sposób je studiować, a nie dzielić na części. Tym niemniej właśnie to zrobimy: dokonamy podziału DNA i te podzielone części nazwiemy warstwami. Istnieje 12 warstw. Możesz zapytać: „Dlaczego to robimy, skoro Kryon błagał nas, abyśmy tego nie robili?”. Odpowiedź brzmi: Kryon nie prosił nas, byśmy nie nazywali ich warstwami. Prosił nas, abyśmy zrozumieli, że nie są one warstwami, pomimo że tak właśnie je nazywamy – ty i ja musimy funkcjonować w rzeczywistości trójwymiarowej i z tej trójwymiarowej perspektywy badać DNA. Tak więc czytając tę książkę, zamiast myśleć o DNA w kategoriach „warstw”, myśl raczej w kategoriach „energii”. To sprawi, że nie będziesz zadawał oczywistych liniowych pytań, takich jak: „Jaka jest kolejność warstw?” albo: „Co by się stało, gdyby te warstwy były poukładane w inny sposób?”. Skoro DNA nie jest liniowe, to nie można zadawać tego rodzaju pytań.”

Fragment z rozdziału szóstego:

„Pozwólcie, że zabiorę was w podróż. Udawajcie przez chwilę, że esencja waszego jestestwa może być ujrzana w taki sposób, który jest dla was nowy i wspaniały. Pozwólcie, że zabiorę was w miejsce, w którym znajduje się struktura tajemnic samego życia. Jest to miejsce, w którym przecinają się drogi różnych wymiarów. Jeśli posiadałbyś zdolność wielowymiarowego widzenia, mógłbyś ujrzeć to z całą przejrzystością. Byłoby to niczym nagła możliwość ujrzenia strumienia magnetycznych linii – kolory tańczyłyby niczym światło odbijające się w wolno płynącej wodzie. Można tu nawet usłyszeć dźwięk tego zjawiska (!), gdyż miejsca, w których krzyżują się wymiary, cechują dwie rzeczy: śpiew i światło. Są to fotony, których pomiaru możecie dokonać w 3D, oraz taki rodzaj muzyki, który jest śpiewany na krańcach świata – tam, gdzie słoneczny wiatr spotyka się z siatką magnetyczną. Takie same procesy zachodzą wewnątrz DNA.”

Fragment z rozdziału siódmego:

„Nie istnieje coś takiego jak „najbardziej ważna” z warstw. Pierwsza z nich znajduje się po prostu najbliżej ciebie i jest „przekaźnikiem informacji” od pozostałych. To jedyna warstwa, która na trwałe istnieje w twoim trójwymiarowym świecie, a jednocześnie jest wielowymiarowa jak każda inna warstwa. Tym niemniej tę pierwszą warstwę możesz zobaczyć na własne oczy!

Trzy miliardy chemicznych elementów współpracują w celu stworzenia rzeczywistości, która nie może w prosty sposób zostać przełożona na logiczne, liniowe rozumowanie, i ci, którzy spoglądają na to jak na właściwości chemiczne w 3D, zawsze będą mieć zagadkę do rozwiązania. Warstwa ta „reaguje” na pozostałe wielowymiarowe warstwy. W tej książce daję ci następującą zagadkę do rozwikłania: jeśli wielowymiarowe warstwy w 90% znajdują się poza trójwymiarowymi właściwościami chemicznymi DNA, stanowią one część warstwy pierwszej, czy też nie? Są czymś osobnym czy nie? Ponownie, jeżeli zrobisz z tej kwestii coś liniowego, to to nie rozwikła zagadki tej „zupy” (pamiętasz?). Tak więc na tym bardzo wczesnym etapie nauczania, musisz po prostu zrozumieć energie tych warstw, a nie próbować wymyślić, „gdzie” się znajdują.”