Wprowadzenie do książki

Przyjaźń z bogiem

  Spróbuj oznajmić komuś, że właśnie rozmawiałeś z Bogiem i zobacz, co się stanie.
  Zresztą nieważne. Sam powiem ci, co się stanie. Zmieni się całe twoje życie.
  Po pierwsze, dlategp, że rozmawiałeś z Bogiem, po drugie, dlatego, że komuś o tym opowiedziałeś.
  Prawdę mówiąc, nie tyle rozmawiałem z Bogiem, co prowadziłem z Nim dialog przez sześć lat. Ponadto, nie tyle „opowiedziałem" o tym komuś, co robiłem skrupulatne zapiski z rozmów i wysłałem je do wydawcy. Z tą chwilą sprawy wzięły nader ciekawy i nieco zaskakujący obrót.
   Dziwne było to, że wydawca przeczytał ten materiał i wydał go w postaci książki. Jeszcze dziwniejsze było to, że ludzie kupowali tę książkę, a nawet polecali ją znajomym. Kolejnym zaskoczeniem było to, że ci znajomi polecili ją swoim znajomym, dzięki czemu stała się bestsellerem. Nie mnej zaskakujące jest to, że obecnie książka sprzedawana jest w dwudziestu siedmiu państwach. Lecz najdziwniejsze jest to, że jej treść budzi zdziwienie, zważywszy na to, kto jest współautorem.
  Gdy Bóg oświadcza, że zamierza coś zrobić, możesz na to liczyć. Bóg zawsze dopnie swego.
  W połowie tego, jak sądziłem, prywatnego dialogu, Bóg oznajmił mi, że „kiedyś będzie z tego książka". Nie wierzyłem Mu. Ma się rozumieć, nawet w połowie nie dawałem wiary temu, co Bóg mówił mi od chwili mych narodzin. Ten problem dotyczy nie tylko mnie, ale i całej ludzkiej rasy.
  Gdybyśmy tylko zechcieli posłuchać...
   Opublikowana książka nosiła niezbyt wyszukany tytuł Rozmowy z Bogiem. Możesz nie wierzyć, że istotnie odbyłem taką rozmowę, lecz twoja wiara nie jest mi potrzebna. Nie zmienia bowiem faktu, że rozmawiałem z Bogiem. Ułatwia jedynie odrzucenie z góry tego, co w niej się mieści, jeśli taki jest twój wybór. Z drugiej jednak strony wielu ludzi nie tylko dopuszcza, że coś takiego jest możliwe, ale nawet sami uczynili z rozmowy z Bogiem stały element swego życia. Nie chodzi tu o jednostronny przekaz lecz o wymianę myśli i zdań. Ludzie ci jednak, nauczeni doświadczeniem, nie rozgłaszają tego. Okazuje się bowiem, że jeśli ktoś mówi, że codziennie modli się do Boga, uchodzi za pobożnego, lecz jeśli powie, że Bóg przemawia do niego codziennie, uznany zostaje za pomyleńca.
   Wcale mi to nie przeszkadza, jeśli o mnie chodzi. Jak wspomniałem, nie jest mi potrzebna niczyja wiara. Wolę nawet, aby ludzie wsłuchali się w głos własnego serca, odnaleźli własne prawdy, szukali własnej rady, wykorzystali własną mądrość i jeśli pragną, sami rozmawiali z Bogiem.
  Jeśli moje słowa przywiodę ich do tego - sprawią, że zastanowią się nad swym dotychczasowym życiem i treścią swojej wiary, skłonią do zgłębienia swego własnego doświadczenia i opowiedzenia się za własną prawdą - wówczas pomysł podzielenia się z nimi moim doświadczeniem uznam za trafiony.
   Myślę, że o to chodziło przez cały czas. Właściwie jestem nawet pewny. To spowodowało, że Rozmowy z Bogiem stały się bestsellerem, podobnie jak dwie następne Księgi. I książka, którą czytasz obecnie, trafiła w twoje ręce nieprzypadkowo - ma za zadanie po raz kolejny rozbudzić w tobie chęć i ciekawość poznania prawdy - tym razem nawet w jeszcze szerszym wymiarze: Czy możliwe jest coś więcej niż rozmawianie z Bogiem? Czy z Bogiem można się naprawdę zaprzyjaźnić?