'

Wprowadzenie do książki

Mowa ciszy

Eckhart Tolle urodził się w Niemczech, gdzie spędził pierwsze trzynaście lat swojego życia. Po ukończeniu Uniwersytetu w Londynie został asystentem na Uniwersytecie w Cambridge. Kiedy miał dwadzieścia dziewięć lat potężne duchowe dos''wiadczenie dosłownie rozpus''ciło jego starą tożsamos''ć i całkowicie zmieniło bieg życia.

Następnych kilka lat poświęcił na zrozumienie, integrację i pogłębienie tej transformacji, która dała początek intensywnej podróży do wnętrza.

Eckhart nie jest związany z żadną konkretną tradycją duchową, ani religią. W swoich naukach przekazuje prostą, lecz głęboką, ponadczasową wiedzę starożytnych mistrzów duchowych, która głosi, że istnieje droga wyjs''cia z cierpienia do pokoju.

Obecnie Eckhart intensywnie podróżuje, niosąc swoje nauki i obecnos''ć w świat. Od 1995 roku mieszka w Van-couver w Kanadzie.

Już wkrótce w Polsce pojawi się jego pierwsza ilustrowana książka zatytułowana Strażnicy istnienia.

   Prawdziwy duchowy nauczyciel niczego nie naucza w powszechnym rozumieniu tego słowa. Niczego nie doda do tego, co już wiesz. Żadnych informacji, wierzeń czy zachowań. Jedynym zadaniem prawdziwego nauczyciela jest pomoc w rozpoznaniu tego, co oddziela cię od prawdy, tego kim już jesteś i co już wiesz w głębi swego istnienia. Duchowy nauczyciel pomoże ci odkryć i odsłonić ten wymiar wewnętrznej głębi, która jest pokojem.
   Jeśli udasz się do niego czy sięgniesz po tę książkę Mowa ciszy szukając stymulujących umysł idei, teorii, wierzeń czy intelektualnych analiz, będziesz zawiedziony. Rozczarujesz się. Innymi słowy, jeśli będziesz szukał tylko pożywki dla myśli, nie znajdziesz jej. Umknie ci prawdziwa esencja nauczania, rdzeń przesłania, który nie leży w słowach. Dobrze jest o tym pamiętać, być tego świadomym w trakcie czytania. Słowa są niczym więcej jak drogowskazami. To, do czego prowadzą nie może być odnalezione w wymiarze umysłu, lecz w głębi ciebie, w przestrzeni nieskończenie rozległejszej niż myśl. Tętniący życiem pokój jest jedną z cech tej przestrzeni, więc kiedykolwiek w czasie czytania poczujesz go od wewnątrz, Mowa ciszy spełnia swoją funkcję. Spełnia ją podobnie, jak każdy prawdziwy duchowy nauczyciel. Przypomina ci, kim jesteś i wskazuje powrotną drogę do domu. Mowa ciszy nie jest książka, którą czyta się od deski do deski, a potem odkłada. Żyj z nią, sięgaj po nią wielokrotnie, a co ważniejsze odkładaj ją często. Bądź z nią, nie czytając. Wielu będzie czuło naturalną potrzebę, aby przerwać czytanie po każdej pauzie, aby zatrzymać się, wejść w milczący bezruch. Nieraz bardziej pomocne i wskazane będzie zaprzestanie czytania, niż jego kontynuacja. Pozwól Mowie ciszy spełnić swoją rolę, rozbudzić cię i wyrwać ze starych schematów uwarunkowanego myślenia.
   Jej forma to przywołanie i odnowienie czegoś, co znane było już w przeszłości - nauk duchowych przekazywanych w formie sutr. Sutry są pełnymi mocy wskazówkami do prawdy, aforyzmami lub krótkimi powiedzonkami, bez konceptualnej, rozwlekłej treści. Indyjskie Vedy czy Upaniszady są starożytnymi, uświęconymi naukami, utrwalonymi w formie sutr, podobnie jak nieco późniejsze słowa Buddy. Powiedzenia i przypowieści Jezusa także - kiedy zostaną wyjęte z narracyjnego kontekstu - mogą być traktowane jak sutry, analogicznie jak nauki zawarte w Tao Te Ching - starożytnej chińskiej księdze mądrości. Zaleta sutry leży w jej zwięzłości. Nie rozbudza ona myślącego umysłu bardziej niż to konieczne. To, o czym nie mówi, ale na co wskazuje jest dużo ważniejsze, niż literalna treść. Podobny sutrze charakter pisania, szczególnie daje się zauważyć w rozdziale pierwszym („Cisza & Cichy bezruch"). Zawiera on esencję całej książki i może być wszystkim, czego będą potrzebować niektórzy czytelnicy. Pozostałe rozdziały są dla tych, którzy życzą sobie trochę więcej wskazówek i wyjaśnień.
   Podobnie jak starożytne sutry, przesłanie zawarte w książce Mowa ciszy jest uświęcone i wywodzi się ze stanu świadomości, który możemy nazwać cichym bezruchem. Jednak w przeciwieństwie do sutr nie należy ono do żadnej religii czy duchowej tradycji, lecz jest natychmiastowo dostępne dla całej ludzkości. Taki jest jego sens i cel. Transformacja świadomości nie może być dłużej przywilejem kilku jednostek czy nacji, lecz koniecznością całego rodzaju ludzkiego, jeśli ma on przetrwać. W obecnym czasie zarówno dysfunkcje starej świadomości, jak i rozszerzanie i wzrastanie nowej przyspieszają swój bieg. Paradoksalnie daje się zauważyć, że w tym samym czasie rzeczy pogarszają się i poprawiają, choć to, co gorsze jest bardziej widoczne, bo robi więcej hałasu.
   Podobnie jak w nauczaniu prawdziwego mędrca czy w starożytnych sutrach, myśli zawarte w książce Mowa ciszy nie mówią patrz na mnie, ale patrz poza mnie. Ponieważ zrodził je cichy bezruch, mają moc zabrać cię z powrotem do niego. Wewnętrzna cisza i wewnętrzny pokój to esencja twojego Istnienia. To właśnie one ocalą i przemienia świat.

'