Zaginiona księga Enki

Zaginiona księga Enki, odtworzona piórem znakomitego amerykańskiego numerologa i znawcy starożytnego Bliskiego Wschodu Zecharia Sitchin, jest niezwykle prawdopodobną rekonstrukcją spuścizny duchowej Enki, istoty przybyłej na Ziemię z Nibiru, dwunastej planety Układu Słonecznego.

W pradawnych czasach atmosfera nibirańska ulegała coraz większemu zniszczeniu. Nibiranie wyruszyli więc w Kosmos na poszukiwanie złota, pierwiastka mogącego zapobiec katastrofie, i dotarli na Ziemię - na długo przed pojawieniem się na niej gatunku Homo sapiens.

W bibliotece nippuryjskiej odkryto duży tekst cytujący wypowiedź Enki: "Kiedy zbliżyłem się do tej ziemi, było na niej pełno wody. Gdy zbliżyłem się do jej zielonych łąk, na mój rozkaz wzniesiono kopce i usypiska. Zbudowałem swój dom w czystym miejscu, nadałem mu właściwą nazwę". Tekst ów opisuje dalej, jak Ea/Enki, rozpoczynając misję na Ziemi, wyznaczył zadania swojemu zastępcy. Inne zabytki piśmiennictwa, przedstawiające różne aspekty roli Enki w późniejszych zdarzeniach, są uzupełnieniem jego opowieści. Zawierają kosmogonię - epos o stworzeniu świata - u postawy tego eposu leży tekst Enki, zwany przez uczonych Genesis z Eridu. Można tu znaleźć na przykład szczegółowe opisy tworzenia Adama. Teksty utrwalające wypadki sprzed potopu przekazują zaś niemal słowo w słowo debaty prowadzone podczas obrad rady bogów, ujawniają też fortel użyty przez Enki, znany z opowieści o arce Noego - dopiero później odnaleziono starszą wersję tej historii: mezopotamską, zawartą w Eposie o Gilgameszu. Sumeryjskie i akadyjskie tabliczki gliniane, babilońskie i asyryjskie biblioteki świątynne, różne egipskie, hetyckie i kananejskie "mity" i opowieści biblijne tworzą kanon przekazów pisanych, mówiących o sprawach bogów i ludzi. Ten rozproszony i fragmentaryczny materiał został zebrany, aby odtworzyć relację naocznego świadka, Enki - relację złożoną ze wspomnień i proroctw tajemniczego pozaziemskiego boga.