Wprowadzenie do książki
Jak rozmawiać z psem
Według tradycji, król Salomon miał srebrny pierścień, który sanowił jego pieczęć z wypisanym prawdziwym imieniem Boga. Dzięki pierścieniowi król rozumiał mowę zwierząt i mógł z nimi rozmawiać. Po śmierci króla Salomona pierścień został ukryty w „ogromnym domu z wieloma drzwiami”. Gdy byłem młody, marzyłem o tym, aby odnaleźć pierścień króla Salomona i móc rozmawiać z moimi psami.
Wiem, że to tylko piękna przypowieść, ale jako człowiek dorosły wiem też, że mądry król Salomon mógł swobodnie porozumiewać się ze zwierzętami bez pomocy legendarnego pierścienia, tak jak ty czy ja możemy się tego nauczyć. „Magia” pierścienia sprowadzała się do zrozumienia, w jaki sposób zwierzęta się porozumiewają, kryje się więc w nauce, która jest „domem o wielu drzwiach”. Wiedza, jakiej nam do tego potrzeba, jest taka sama jak wiedza niezbędna do nauczenia się dowolnego obcego języka. Aby rozmawiać z psem, na początek musimy nauczyć się słownictwa -zwłaszcza tego, jak tworzone są „słowa” w psim języku. Musimy nauczyć się też „gramatyki” tego języka, a zatem, jak składać razem słowa, aby tworzyły „zdania” zdolne przekazać zrozumiałe treści.
Macie w ręku książkę o porozumiewaniu się psów, o tym, jak „mówią” do siebie, jak interpretują sygnały przekazywane im przez ludzi, i o tym, jak ludzie mogą tłumaczyć na swój język to, co psy usiłują im powiedzieć. Zrozumienie, w jaki sposób psy się porozumiewają, pozwoli nam znacznie lepiej odczytać ich odczucia, myśli i intencje. Ułatwi też znacznie przekazanie im, jakie są nasze oczekiwania, a także ułatwi kontrolowanie ich zachowań. Nie znaczy to wcale, że z naszym własnym psem będziemy mogli wieść uczone dysputy na temat natury rzeczy, biegu historii, moralności, filozofii czy mniej wzniosłe o najnowszej hollywoodzkiej produkcji. Z drugiej strony, nieraz przekonałem się, że moje rozmowy z moimi własnymi psami są znacznie bardziej złożone i bogatsze niż te, które mogę przeprowadzić z własnymi dwu-, trzyletnimi wnukami, choć często dotyczą podobnych tematów. Poznanie psiej mowy pozwala także uniknąć wielu nieporozumień, jakie często zdarzają się pomiędzy ludźmi i psami.
Podczas naszych „lekcji języka” dowiecie się o bardzo szczególnych psach i o tym, jak niezwykle mądre i zdolne bywają niektóre z nich. Dowiecie się też, jaki wpływ na zdolności językowe psów miał człowiek, a wpływ ten trwa! tysiąclecia naszego wspólnego bytowania.
Niektórzy z moich uczonych kolegów mają zapewne spore obiekcje co do używania określenia „język” w odniesieniu do sposobu porozumiewania się psów. Bardzo długo uważano, że używanie tak pojętego języka jest umiejętnością zarezerwowaną wyłącznie dla ludzi. Staje się jednak coraz bardziej oczywiste, że między wzorami porozumiewania się człowieka i psa istnieją ogromne podobieństwa. Sam, jako psycholog, nie mam żadnych wątpliwości co do zasadności wniosków dotyczących zdolności uczenia się ludzi z obserwacji poczynionych na szczurach czy małpach. Tak samo podchodzi do tego większość naukowców. Jawną głupotą byłoby uważać, że ludzie uczą się w sposób radykalnie różny niż pozostałe zwierzęta. Toteż często dziwi mnie to, że kiedy przychodzi do kwestii używania języka i porozumiewania się, niektórzy behawioryści całkiem zapominają o wspólnych wszystkim gatunkom zdolnościach i upierają się, że sposób porozumiewania się człowieka jest całkowicie odmienny i unikalny w świecie zwierząt. Przekonajmy się więc, czy „prawdziwy” język jest istotnie zarezerwowany tylko dla ludzi, starając się nauczyć języka psiego.
Chciałbym podziękować mojej żonie, Joan, za wnikliwe uwagi poczynione podczas powstawania tej książki, a także naszej córce, Karen, za wiele pomocnych sugestii. A nade wszystko chciałbym podziękować moim psom, Wiz, Odinowi i Dancerowi, za ich subtelne podpowiedzi i wyjaśnienia, dotyczące wielu aspektów psiego języka.
Szczegóły
-
Autor:
Stanley Coren
-
Tytuł oryginału:
How To Speak Dog: Mastering the Art of Dog-Human Communication
-
Objętość:
294
-
Oprawa:
Miękka
-
Format:
145x205
-
ISBN:
978-83-89896-87-2
-
Tłumacz:
Anna Redlicka
-
Rok wydania:
2014