Wprowadzenie do książki

Szaman miejski

   Szaman miejski to moja szósta książka niebeletrystyczna i pierwsza, która bezpośrednio zajmuje się szamanizmem. Jest to także w ogóle pierwsza książka opisująca szamanizm hawajski, pierwsza książka opisująca wszystkie siedem zasad Huny, i pierwsza książka dająca ludziom mieszkającym w środowisku miejskim praktyczne szamańskie sposoby, by zmieniać swoje życie i zmieniać świat.
   Początki tej książki sięgają lat sześćdziesiątych, kiedy to w Afryce Zachodniej przez siedem lat w ramach pewnej fundacji zajmowałem się wdrażaniem i kierowaniem społeczno-gospodarczymi programami rozwoju, a równocześnie uczyłem się na hausańskiego szamana. Hausańczycy to starożytny lud Nigru i północnej Nigerii. Chociaż dzisiaj Hausańczycy są przeważnie muzułmanami, wciąż istnieją ludzie praktykujący tradycyjne wierzenia i uzdrawianie, które uznalibyśmy za szamańskie; i właśnie jeden z nich, człowiek o nazwisku Mbala, był moim nauczycielem. To, czego nauczyłem się od niego, stało się istotną częścią nauk zawartych w Szamanie miejskim. Prawdę mówiąc, „Przygody siódmej” dotyczącej zmiany postaci w ogóle by nie było, gdyby on nie nauczył mnie tej właśnie szamańskiej umiejętności.
Pomiędzy rokiem 1969 i 1971, kiedy moja praca w Afryce dobiegała końca, zacząłem uświadamiać sobie, jak wiele tradycyjnej wiedzy zanika, w miarę jak coraz większa liczba ludzi przenosi się do środowisk miejskich. Oczywiście proces ten trwał w Afryce,tam gdzie przebywałem, ale to samo mówili koledzy z innych krajów i potwierdzały to wyniki prac badawczych publikowane w międzynarodowych czasopismach. W tych okolicznościach postanowiłem poświęcić życie dzieleniu się i upowszechnianiu wiedzy szamańskiej w sposób zrozumiały i użyteczny dla ludzi z miasta. Dlatego właśnie podtytuł Szamana miejskiego brzmi: Podręcznik osobistego i planetarnego przekształcenia w oparciu o hawajską drogę łowcy przygód.
   Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w roku 1971 zacząłem się poprzez studia i praktykę przygotowywać do nauczania współczesnego świata tej starożytnej wiedzy. Poza rozszerzaniem swojej ówczesnej wiedzy, rozbudowałem badania nad rozlicznymi systemami metafizycznymi, studia nad subtelną energią oraz psychologią. Kontynuowałem również naukę hawajskiego szamanizmu u mojego wuja Williama (Wana) Kahili.
   Dowiedzenie się, jak nauczać hawajskiego szamanizmu i Huny w sposób zrozumiały dla współczesnego człowieka, było procesem długotrwałym. Najpierw w moim domu w Mar Vista w Kalifornii prowadziłem darmowe cotygodniowe lekcje, które obejmowały wiele eksperymentów i technik, w celu zademonstrowania, w czym rzecz. Później otworzyłem w Santa Monica Mindskills Institute, gdzie skupiłem się na hipnoterapii i nadal co tydzień dawałem darmowe lekcje. W końcu poczułem, że jestem gotowy, by poprowadzić pełny kurs. Pierwszy taki kurs, w trakcie którego wciąż opracowywałem metody nauczania, trwał dziewięć miesięcy.
   W celu udoskonalenia umiejętności pisarskich zacząłem przygotowywać artykuły, które publikowano w czasopismach i antologiach. W roku 1975 ukazała się moja pierwsza książka niebeletrystyczna pod tytułem Mana Physics (Fizyka energii mana), zaś niewiele później Podręcznik energii piramid, Ukryta wiedza o nauce Huny (zatytułowana potem Bądź mistrzem ukrytego Ja) oraz Inżynieria dla zdrowia. Mając takie doświadczenie w pisaniu, wreszcie w roku 1989 byłem gotowy, by zacząć swoim najlepszym materiałom z warsztatów nadawać formę pisaną.
   W międzyczasie wyszedłem ze swoimi warsztatami za granicę, ucząc w Kanadzie, oraz udało mi się skrócić dziewięciomiesięczny kurs do trzech weekendów w ciągu trzech miesięcy. Tak wiele było jeszcze do nauczenia, lecz nie mieściło się to w formule moich zajęć. Dzięki kolejnym eksperymentom udało mi się w końcu przedstawić większość Szamana miejskiego w ramach serii trzech warsztatów: dwudniowego kursu łowcy przygód, z którego pochodzą cztery rozdziały; dwudniowego kursu badacza, z którego pochodzą kolejne cztery rozdziały; oraz tygodniowego kursu odkrywcy, skąd pochodzi reszta książki.
   Co się wydarzyło od ukazania się Szamana miejskiego w roku 1990? Mnóstwo dobrych rzeczy.
   Dzięki tej książce udało mi się stworzyć na wyspie Kauai ośrodek skupiony wokół Muzeum Hawajów, dokąd mogą przyjeżdżać ludzie z całego świata, by poznawać hawajską kulturę i jej szamańską tradycję. Przy tej okazji powstał zespół tańca hula, który poświęca swój taniec uzdrawianiu — koło oparte na wiedzy zawartej w Szamanie miejskim, gdzie ludzie mogą uzdrawiać i otrzymywać uzdrowienie — odbywają się także cotygodniowe spotkania dyskusyjne, które są nagrywane i rozpowszechniane na Hawajach, w Stanach i na świecie za pomocą telewizji i Internetu.
   Czytelnicy Szamana miejskiego przybywają na Hawaje z licznych krajów, aby studiować szamanizm hawajski na rozmaitych kursach, które prowadzimy na plażach, w lasach i w górach; a następnie ludzie ci zabierają tę wiedzę do domu, by dzielić się z innymi.
   Szaman miejski był moją przepustką do Internetu, gdzie mamy obecnie całą rodzinę portali dostarczających po angielsku i w dwudziestu innych językach darmowych informacji na temat szamańskiej wiedzy i technik z Hawajów.
   Podstawy wszystkiego, czego nauczam na warsztatach, w artykułach i materiałach audiowizualnych, są dziś dostępne w Szamanie miejskim.
„Przygoda druga: Serce, umysł i duch” jest w jakiejś postaci obecna w całym moim nauczaniu. „Podstawowe zasady szamańskie” przedstawione w „Przygodzie trzeciej” wciąż są fundamentem całej mojej pracy i praktyki. „Przygoda czwarta:    Tworzenie harmonii w ciele” została rozwinięta i podana znacznie bardziej szczegółowo w Natychmiastowym uzdrawianiu. Przygody piąta, szósta, siódma i jedenasta stanowią niezbędną podstawę dla tego, co robimy na Hawajach w ramach naszego zaawansowanego kursu uzdrawiania, natomiast „Przygoda ósma” w połączeniu z innymi tekstami została rozwinięta w książkę Energie Ziemi. Przygody dziewiąta i dziesiąta znajdują odzwierciedlenie w trakcie naszego kursu osobistego rozwoju pod nazwą Huna-quest.
   „Przygoda dwunasta: Łączenie umysłów” przejawiła się w postaci Aloha Fellowship, ogólnoświatowej organizacji ludzi, którzy ślubowali, że zrobią wszystko, by uczynić świat lepszym miejscem.
   Kolejnym rezultatem zgłębiania tematyki szamanizmu miejskiego, po raz pierwszy szczegółowo opisanego w niniejszej książce, było stworzenie sieci portali internetowych, w których każdy posiadacz komputera na całym świecie może za darmo przeczytać lub ściągnąć informacje o każdym aspekcie szamanizmu miejskiego, włącznie z praktycznymi wskazówkami.
   Jednakże dla mnie najbardziej satysfakcjonujący jest fakt, że idee po raz pierwszy przedstawione w Szamanie miejskim rozprzestrzeniły się na całej planecie do tego stopnia, że przynajmniej niektóre z nich uważa się za obowiązkowe w ramach wszelkich studiów nad szamanizmem. A jeszcze lepsze jest to, że pod wpływem tej książki dziesiątki tysięcy ludzi praktykuje techniki szamanizmu miejskiego w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji, Afryce i Australii, jak również u swoich polinezyjskich źródeł.