Wprowadzenie do książki
Vademecum ziołolecznictwa
Współczesne lecznictwo posługuje się wieloma różnymi metodami. Jedną z nich jest ziołolecznictwo, które obecnie w wielu krajach świata wyraźnie się odradza. Ma wprawdzie jeszcze wielu przeciwników, jednak z roku na rok coraz wyższą ocenę.
Mimo że ziołolecznictwo było od niepamiętnych czasów stosowane we wszystkich cywilizacjach, w końcu XIX wieku, kiedy to w wyniku rozwoju przemysłu chemicznego pojawiła się nowa forma leczenia - chemioterapia, zaczęło gwałtownie tracić swoją rangę.
Szybkie i wybiórcze działanie chemioterapii, a także łatwość dozowania leków syntetycznych sprawiały, że lekarze kierowali ku nim swoje zainteresowania, a leczenie ziołami zaczęto uważać za przeżytek minionych czasów.
Odwieczną skarbnicę mądrości, jaką było wzbogacane przez kolejne pokolenia lecznictwo ludowe, zaczęto wręcz ośmieszać, a tych, którzy je stosowali nazywano pogardliwie znachorami.
Dopiero z upływem lat, powoli, krystalizował się - już nie emocjonalny, ale bardziej obiektywny - pogląd na obydwie dziedziny.
Nie ulega wątpliwości, że chemioterapia odnosiła i odnosi zadziwiające sukcesy i często przynosi niemal natychmiastową ulgę w cierpieniach. Bardzo szybko likwiduje wiele chorób zakaźnych i często wywołuje wręcz spektakularne efekty „gaszenia pożaru”.
Jednak istnieje druga strona medalu, jaką jest działanie uboczne wielu leków syntetycznych, m.in. alergogenne, neuro- i psycho-patogenne, a nawet karcinogenne.
Zachęciło to do uznania i doceniania kompromisu chemioterapii z fitoterapią, czyli ziołolecznictwem. Obecnie coraz częściej stwierdza się, że obydwie dziedziny mają swoje ogromne zalety.
Chemioterapia ratowała i w wielu przypadkach ratuje nadal życie milionom ludzi.
W ziołolecznictwie dostrzeżono natomiast lekceważone dotychczas zalety, takie jak wielokierunkowość działania, dostarczanie organizmowi wielu cennych naturalnych witamin, enzymów oraz niezbędnych do jego prawidłowego funkcjonowania makro- i mikropierwiastków.
Coraz częściej wskazuje się na możliwość stosowania ziół nie tylko jako leków wspomagających, ale również w wielu przypadkach, zwłaszcza przewlekłych, jako leków zasadniczych, niewywołujących niekorzystnych skutków ubocznych, działających w sposób łagodny, zgodny z prawami biologicznymi.
Leki ziołowe są dobrze tolerowane, łatwo przyswajalne przez organizm, nie powodują odczynów alergicznych i dlatego mogą być podawane przez dłuższy czas.
Godny podkreślenia jest również fakt, że w przeciwieństwie do leków syntetycznych, leki roślinne przywracają całemu organizmowi równowagę biologiczną, co przy obecnym nasileniu cywilizacyjnych zagrożeń życia ludzkiego ma ogromne znaczenie.
W porównaniu z lekami syntetycznymi zioła są przy tym znacznie tańsze. Podczas gdy producentem tych pierwszych są potężne koncerny farmaceutyczne, stosujące skomplikowane technonologie wytwórcze, podstawowym dostawcą ziół jest Matka Przyroda.
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Teresa Lewkowicz-Mosiej
-
Liczba stron:
224
-
Wymiary:
145x205
-
Oprawa:
Twarda
-
ISBN:
83-7377-230-8
-
Rok wydania:
2006