Wprowadzenie do książki
Młot na czarownice
Autorzy doskonale połączyli dawne wierzenia ludowe dotyczące czarnej magii z kościelnym dogmatem herezji. I część mówi o konieczności zrozumienia przez rządzących istoty i zbrodni czarnoksięskich. II część to opis praktyk czarownic i sobów przeciwstawiania się im. III część zawiera zasady postępowania prawnego przeciwko czarownicom.
Malleus Maleficarum (Młot na czarownice) - tekst o magii, spisany przez dwóch dominikańskich inkwizytorów Jacoba Sprengera i Heinricha Kramera. Wydany w 1487 stał się podręcznikiem łowców czarownic od XV do XVII wieku. Stał się podstawowym źródłem wiedzy o czarostwie, czarownicach i ich związkach z Szatanem.
Książka choć potępiona przez Inkwizycję w 1490 i wciągnięta na listę Librorum Prohibitorum była wciąż publikowana na skutek rosnącego zapotrzebowania na walkę z czarami, zarówno wśród katolików jak i protestantów. Aż do 1678roku była najpopularniejszą książką po Biblii.
W Polsce „Młot na czarownice” wydano w 1614 roku, przetłumaczył ją Stanisław Ząbkowic.
Kontrowersyjne metody śledcze proponowane przez inkwizytorów nie dawały żadnych szans kobietom oskarżonym o czary. Test mający do—iwieść czy kobiety są czarownicami polegał na wrzuceniu ich do wody. Te, które tonęły uznawano za niewinne, a utrzymującym się na wadzie zarzucano, że pomaga im Szatan. Potem torturami wymuszano na nich przyznanie się do winy...
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Sprenger Jacob, Kraemer Henryk
-
Liczba stron:
165
-
Wymiary:
145x205
-
Oprawa:
Miękka
-
ISBN:
978-83-923799-7-3
-
Rok wydania:
2008