Wprowadzenie do książki

Wampiry Same o sobie

    Michelle Belanger jest niezwykle widoczną osobowością we współczesnej społeczności wampirów. Napisała bestseller Kodeks wampira psychicznego (ang. Psychic Yampire Codex), jest także założycielką i przywódczynią Domu Kheperu, jednej z najbardziej poważanych wspólnot wampirycznych. Zaangażowała się w życie ogólnoświatowej społeczności wampirów na początku lat 90. XX w. jako wydawca magazynu „Shadowdance", a później -aktywny członek Międzynarodowej Społeczności Wampirów. Była także związana z Sanguinarium, gdzie wniosła ogromny wkład w wydawnictwa tej organizacji oraz edycję jej kodeksu zachowania, tzw. Czarnego Welonu (ang. Black Veil). Stworzona przez nią w 2002 roku wersja Czarnego Welonu pozostaje najszerzej akceptowaną wersją wampirycznej Wiccańskiej Porady (ang. Wiccan Redę).
   Na przestrzeni lat osoba Michelle stanowiła pomost łączący społeczność wampiryczną z innymi magicznymi subkulturami. Jej książki dotyczące magii i pracy z energiami pomogły wielu współcześnie praktykującym osobom lepiej zrozumieć postać wampira jako tożsamości magicznej. Michelle poszerzała zasięg swoich odbiorców, wykorzystując różnorodne media, między innymi książki, czasopisma, radio i telewizyjne filmy dokumentalne.

    Książka ta jest próbą szerszego spojrzenia na wampiryczną społeczność. Ponieważ w dalszym ciągu uważam, że każda jednostka jest w naturalny sposób kształtowana przez swoje osobiste doświadczenia i z tego powodu może wypowiadać się tylko i wyłącznie przez ich pryzmat, postanowiłam nie redagować wielu artykułów, które zamieszczam w tej publikacji. Chodziło mi o stworzenie chóru wampirycznych głosów i danie im szansy na opowiedzenie własnej historii. Dlatego też znajdują się tu wypowiedzi zarówno założycieli domów, jak i osób postrzegających wampiryzm jako stan przypominający w dużym stopniu duchową cukrzycę; znajdzie się także miejsce na opowieści tych, którzy traktują wampiryzm jako świętą i cudowną ścieżkę duchową. Swoimi przemyśleniami podzielą się wampiry żerujące na energii innych ludzi oraz osoby pijące ludzką krew.
     Sama postaram się być kimś w rodzaju przewodnika przedstawiającego sylwetki piszących i oferującego swój komentarz do wypowiedzi i terminów, które mogą wydać się niezrozumiałe czytelnikowi przyglądającemu się społeczności wampirów z zewnątrz. Dlatego też, jeśli natrafisz na jakieś dziwne słowo, zajrzyj na ostatnie strony rozdziału i sprawdź, czy nie znajdziesz tam jego omówienia. Definicje mają nie tylko wyjaśniać niezrozumiałe terminy, ale także nakreślać kontekst historyczny współcześnie istniejącej społeczności wampirów.
    Pisząc te komentarze, starałam się w możliwie największym stopniu pozostawać obiektywna, ale proszę pamiętać, że mogę wypowiadać się tylko o rzeczach, które poznałam osobiście. Mam piętnastoletnie doświadczenie, ale zastrzegam, że nie uczestniczyłam bezpośrednio w wielu przełomowych momentach naszej historii, dlatego też nie jestem w stanie opisać ich ze szczegółami. Trzeba też pamiętać, że niektóre grupy starają się pozostać w możliwie największym stopniu w ukryciu, dlatego wszelkie twierdzenia na ich temat siłą rzeczy będą uproszczone i nieprzystające do złożoności i subtelności ich rzeczywistych przekonań.
    Tak czy inaczej, komentarze te pozostają wiarygodnym źródłem informacji, które może stanowić punkt wyjścia dla dalszych poszukiwań i poznawania niezliczonych niuansów wampirycznej społeczności. Miałam o tyle dużo szczęścia, że zaufało mi wielu jej przywódców.     Zgodzili się wziąć udział w projekcie i przysyłali swoje teksty ze zgodą na ich opublikowanie. Dobrym początkiem dla każdej osoby, która nie miała wcześniej do czynienia ze społecznością współczesnych wampirów, będzie przyjrzenie się ich działalności opisywanej na listach dyskusyjnych i w obfitych zasobach internetowych.
   W części szóstej skupiłam się na kilku jednostkach oraz prowadzonych przez nich grupach. Przywódcy opisują tu część swojej osobistej historii: co przyciągnęło ich do wampirycznej społeczności, jak rozumieją bycie wampirem, dlaczego wampiryzm jest dla nich ważny.    Każda z tych osób to dobry przykład jednego z aspektów składających się na całą społeczność. Wielebny Yicutus jest okultystą ścieżki lewej ręki. Madame X w równej mierze kładzie nacisk na modę i zewnętrzną estetykę wampira, jak i jego duchowość. Gabrielx nie interesuje się modą -jest w pełni oddany samej wspólnocie. Eclecta z kolei pragnie poznać przede wszystkim przyczyny wampiryzmu.
    Chciałabym w tej części znaleźć miejsce na opisanie jeszcze wielu innych osób - aby jednak sumiennie przedstawić każdego wampira, który ma coś ciekawego do powiedzenia, potrzebna byłaby cała seria książek. Podczas lektury tego rozdziału proszę pamiętać, że ludzie ci reprezentują pewne grupy funkcjonujące w ramach społeczności, ale nie wszystkie. Podobnie jak w każdej formie ludzkiej aktywności, zawsze istnieją różne sposoby postępowania i rozmaite ich interpretacje.
    Ostatnia część książki, rozdział siódmy, zawiera artykuły będące próbą spojrzenia na społeczność wampirów z zewnątrz. Ich autorzy nie są w większości wampirami, ale utrzymują z nimi znajomość i posiadają pewne związki z wampirycznymi grupami. Zebrałam te wypowiedzi, aby czytelnikom, którzy nie należą do tej społeczności, ułatwić umiejscowienie wampirów w pewnym kontekście. Nawet jeśli uważasz się za wampira, radzę mimo wszystko rzucić na nie okiem. Zawarte tam spostrzeżenia odnośnie społeczności mogą ci się wydać zaskakujące.
   Bardzo często ludzie spoglądający na dane zagadnienie z odmiennej perspektywy zauważają elementy, które dla tradycyjnie zorientowanych są już niemal niedostrzegalne. Z tego właśnie wyrosła książka, którą czytasz: nie jesteśmy w stanie ujrzeć pełnego obrazu ludzkich przedsięwzięć, dopóki nie przyjrzymy mu się w samotności. Przybliżenie złożoności wierzeń i przekonań wymaga zestawienia ze sobą wielu sposobów myślenia i perspektyw. Żadna z osób, których wypowiedzi zostały opublikowane w tej książce (w tym także ja sama), nie zna ostatecznej odpowiedzi na pytanie o to, kim w rzeczywistości są wampiry. Poprzez zebranie różnych głosów możemy jednak zyskać szersze spojrzenie na całą problematykę.