Wprowadzenie do książki
Lao Tsy Tao Te King Księga drogi
Tao Te King (Daodejing)1 została napisana prawdopodobnie około dwa tysiące pięćset lat temu, być może przez człowieka zwanego Lao-tsy (Laozi), który mógł żyć w tym samym czasie, co Konfucjusz. Nic tu nie jest pewne, oprócz tego, że jest ona w języku chińskim, jest bardzo stara i przemawia do łudzi z rozmaitych stron świata, tak jakby stworzono ją wczoraj.
Pierwszą Tao Te King, jaką zobaczyłam, było wydanie Paula Carusa z 1898 roku, oprawione w żółte płótno, ozdobione niebie-sko-czerwonymi chińskimi wzorami i znakami. Był to szacowny, tajemniczy przedmiot, który wkrótce zaczęłam badać. Odkryłam, że jest bardziej fascynujący w środku niż na zewnątrz. Książka należała do mojego ojca, często ją czytał. Pewnego razu zobaczyłam, że coś z niej przepisuje i zapytałam, co robi. Odpowiedział, że zaznacza wiersze, które chciałby, aby przeczytano na jego pogrzebie. Przeczytaliśmy je w czasie nabożeństwa żałobnego ku jego czci.
Mam tę książkę, teraz dziewięćdziesięcioośmioletnią, dodatkowo przyozdobioną czerwoną taśmą, którą przykleiłam okładkę. Zaznaczyłam rozdziały, które chcę, aby przeczytano na moim pogrzebie. W Przypisach i komentarzach wyjaśniam, dlaczego miałam szczęście, odkrywając Lao-tsy w tym właśnie wydaniu. Tutaj powiem tylko, że miałam szczęście odkryć go w młodym wieku, dzięki czemu mogłam żyć z jego książką całe moje długie życie.
W Przypisach rozważam również inne szczegóły powstawania mojej wersji, czyli wyjaśniam, jak tego dokonałam. Teraz chcę bardzo krótko powiedzieć, dlaczego to zróbiłam.
Tao Te King jest napisana po części prozą, po części wierszem. Jednak poezja to przede wszystkim intensywność języka, a nie tylko rytm i metrum, dlatego całość utworu uważam za poezję. Chciałam uchwycić tę poezję - jej zwięzłe, dziwne piękno. Większość dotychczasowych przekładów skupiała się na znaczeniu, na tym, co jest prozą, a wtedy znikała poezja i piękno. W poezji piękno nie jest ornamentem; jest znaczeniem. Jest prawdą. Wiemy to z potwierdzonego źródła.
Uczone tłumaczenia Tao Te King, która staje się według nich podręcznikiem dla władców, używają słownictwa, które podkreśla wyjątkowość taoistycznego „mędrca”, jego męskość i autorytet. Większość popularnych wersji utrwala ten prozaiczny język. Chciałam, by Księga Drogi była przystępna dla współczesnego, niezbyt mądrego czytelnika, który być może nie jest mężczyzną ani władcą i nie poszukuje ezoterycznych tajemnic, ale słucha głosu przemawiającego do duszy. Chciałabym, aby ten czytelnik i ta czytelniczka zrozumieli, dlaczego ludzie kochają tę księgę od dwudziestu pięciu stuleci.
Spośród wszystkich wielkich religijnych tekstów, ten jest najbardziej zabawny, przenikliwy, łagodny, życzliwy, skromny i pełen wdzięku. Wciąż tak samo bulwersujący i zawsze ożywczy. Spośród wszystkich głębokich źródeł, to daje najczystszą wodę. Dla mnie jest to źródło najgłębsze.
Ursula K. Le Guin
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Urszula K. Le Guin
-
Tytuł oryginału:
Lao Tzu : Tao Te Ching : A Book About the Way and the Power of the Way
-
Liczba stron:
130
-
Wymiary:
125x205
-
Oprawa:
Twarda
-
ISBN:
978-83-61967-00-2
-
Tłumacz:
Barbara Jarzębska Ziewiec
-
Rok wydania:
2010