Choroby urojone

średnia: 0.0 ocen: 0

22,91 PLN

24,90 PLN

Oszczędzasz 1.99 PLN

Dajemy Ci 30-dniową gwarancję zwrotu zakupionego towaru!

Najniższa cena produktu z ostatnich 30 dni: 24.90 PLN

Poinformuj mnie gdy produkt będzie dostępny

Promocja

Zasoby dotyczące bezpieczeństwa i produktów

Załączniki bezpieczeństwa

Załczniki do produktu

Załączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
Informacje o producencie

Informacje o producencie

Informacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.

Klub Dla Ciebie
Osoba odpowiedzialna w UE

Osoba odpowiedzialna w UE

Podmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.

KOD: 83-7404-362-8

Autor: Michel Lejoyeux

EAN: 8374043628

Koszt wysyłki od: 9.90 PLN

Wydawca: Klub Dla Ciebie

Wprowadzenie do książki

Choroby urojone

Pułapki hipochondrii

Wobec obsesji psychologicznej poprawności z jednej strony i strachem przed chorobą psychiczną z drugiej, osiągnięcie dobrego samopoczucia wymaga dużej siły woli. Trzeba leczyć choroby, które naprawdę nas dosięgają, a równocześnie bronić się przed terapeutami, którzy proponują nam leczenie chorób wyimaginowanych. Aby być rzeczywiście zdrowym, nie wystarczy już więc szczęśliwie uniknąć chorób dobrze rozpoznanych przez medycynę lub psychiatrię, od zawału serca po depresję. Trzeba być również odpornym na „medykalizację” naszej codzienności, która „rozpoznaje” choroby na każdym etapie naszego życia, od kryzysu wieku młodzieńczego po kryzys wieku dojrzałego, nie zapominając o chorobach związanych ze starzeniem się i syndromie lękowej menopauzy.
W jaki sposób uodpornić się na utopię szczęścia absolutnego? Jak odnaleźć dobre samopoczucie i „zdemedykalizować” nasze życie codzienne? Niektórzy znajdują wybawienie w ucieczce: próbują nic nie widzieć i nic nie słyszeć, przestają czytać rubryki poświęcone zdrowiu, unikają informacji medycznych w telewizji. Ucieczka nie jest jednak jedynym możliwym sposobem obrony. Dlaczego nie spróbować odróżnić naszych prawdziwych lęków od tych, które są tworem naszej imaginacji lub efektem psychoszaleństwa zbiorowego? Dlaczego nie spróbować odróżnić leczenia, które rzeczywiście nam służy, od tego, któremu poddajemy się ze względu na modę, zbyt wielką zapobiegliwość, czy też przemożną chęć bycia doskonałym? Dlaczego wreszcie nie nauczyć się rozpoznawać oznak tej nowej, urojonej choroby, jaką jest hipochondria psychiczna, która w miarę upływu czasu doprowadza nas do tego, że czujemy się zalęknieni, przygnębieni lub wręcz stojący na progu szaleństwa?