Wprowadzenie do książki
Grzeczne dziecko
Jak ustalać zdrowe granice i wspierać samodzielność
Sposób, w jaki wychowujemy i dyscyplinujemy dzieci, wiele mówi o nas samych. Na światło dzienne wychodzą metody, jakie stosowano wobec nas w dzieciństwie, oraz nasze reakcje na dyscyplinę lub jej brak. Za stylem wychowania, jaki stosujemy wobec swoich dzieci, skrywają się nasze wyobrażenia o tym, na co je stać, marzenia o tym, kim będą w przyszłości, obawy i nadzieje, jak będzie wyglądał świat, do którego mamy je przygotować. Jednocześnie nasze metody wychowawcze odzwierciedlają wartości cenione w danym społeczeństwie, ponieważ zdajemy sobie sprawę, że prędzej czy później możemy odpowiedzieć za „złe sprawowanie” naszych pociech. Wiemy też, że otoczenie z pewnością oceni nasz wysiłek włożony w wychowanie grzecznych, dobrze ułożonych dzieci.
W różnych społecznościach dyscyplina służy odmiennym celom. W sytuacjach zagrażających życiu powinna uczyć umiejętności przetrwania. W społeczeństwach, które wysoko cenią indywidualizm, metody wychowawcze rodziców nagradzają umiejętność autoekspresji. Tam, gdzie stawia się na indywidualne osiągnięcia, dzieci są chwalone za wysiłki zmierzające do wyróżnienia się z tłumu, rzadko zaś są karcone za rozpychanie się łokciami w dążeniu do własnych celów. W społeczeństwach, które od swoich członków oczekują stawiania potrzeb ogółu nad własne, dyscyplina pomaga dziecku zrozumieć, że powinno dostosować się do innych, ale jednocześnie karze je za nonkonformizm, czasem nawet tłamsi inicjatywę.
W społeczeństwie wielokulturowym, z jakim mamv do czynienia na przykład w Stanach Zjednoczonych, rodzice i pedagodzy powinni być świadomi, że rozmaite metody wychowawcze kształtowane są przez kulturę - w sposób jasny i konsekwentny wynikają z wyznawanych w niej wartości i tradycji.
Sposób wychowywania i dyscyplinowania powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka i dążyć do złotego środka. Z jednej strony konieczne są jasno określone, spójne zasady i wymagania oraz stanowcze wyciąganie konsekwencji w przypadku naruszenia reguł. Z drugiej strony równie ważne jest zrozumienie pobudek i intencji dziecka, a także jego umysłowych i poznawczych możliwości na danym etapie rozwoju ora: tego, z jakimi uczuciami potrafi sobie poradzić, a z jakimi nie. Oczywiście jest to dla rodziców zadanie znacznie trudniejsze niż jakiekolwiek z góry przyjęte surowe czy pobłażliwe podejście do kwestii dyscypliny. W ostatecznym rozrachunku wychowanie dziecka wrażliwego moralnie i emocjonalnie przyniesie rodzicom więcej satysfakcji niż wychowanie dziecka po prostu posłusznego.
Psycholog dziecięca Selma Freiberg napisała kiedyś, że dziecko bez dyscypliny czuje się niekochane. Nie spodziewajmy się jednak, że dzieci podziękują rodzicom za dyscyplinę, w każdym razie na pewno nie wcześniej, niż gdy same doświadczą radości i kłopotów związanych z posiadaniem własnych pociech.
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Joshua D. Sparrow, Thomas B. Brazelton
-
Tytuł oryginału:
Discipline. The Brazelton Way
-
Liczba stron:
184
-
Wymiary:
145x205
-
Oprawa:
Miękka
-
ISBN:
978-83-7489-549-1
-
Tłumacz:
Agnieszka Cioch
-
Rok wydania:
2014