Wprowadzenie do książki

Jasność 12 antyczakr

Praktyki aktywizacji centrów energetycznych

   Książka Jasność 12 antyczakr zawiera najnowsze przekazy Wniebowstąpionych Nauczycieli unikalną informacje dotyczącą aktualnego momentu ewolucyjnego oraz alchemiczne duchowe praktyki. Ta wiedza i techniki pozwolą wszystkim podążającym na ścieżce duchowej w krótkim czasie osiągnąć przyśpieszoną transformacje świadomości, uzyskać unikalne zdolności zrozumieć przyczynę swoich chorób, i możliwości ich uzdrawiania, stworzyć przestrzeń rozkwitu i obfitości.

   Zawarte w książce Jasność 12 antyczakr i wiele innych przekazów stanowiących podstawę nauk o przestrzeni światła przyjęli i przyjmują przez cały czas wysłannicy Sił Hierarchii Nadieżda Domaszewa-Samojlenko i Władimir Samojlenko; Gwiezdna Para. Byli przez kilka lat przygotowywani do swojej misji stworzenie Przestrzeni Światła na Ziemi. Od 1996 roku wydali kilkanaście książek, z którymi pracują „nosiciele ducha” w Rosji, Ukrainie, Białorusi, Bułgarii i w Polsce. Ich książki zawierają niesamowitą naukę o stworzeniu Wszechświata, o pracy nad karmą, o zadaniu człowieka w czasach Przejścia, o pracy z energią.

    Nie pytajcie, co przyniesie przyszłość, uczcie się ją tworzyć! Nie oczekujcie na dary za to, że czynicie dobro, ponieważ Przekreślacie istotę swojego czynu! Przekładajcie drogi w nieznane, wtem osiągniecie nowe szczyty! Na drodze wschodzenia szanujcie każde stworzenie, każdą formę i stan Życia! Najważniejsze w waszym życiu już się stało – jesteście I tylko do was należy decyzja KIM? Ta książka zawiera najnowsze przekazy Wniebowstąpionych Nauczycieli unikalną informacje dotyczącą aktualnego momentu ewolucyjnego oraz alchemiczne duchowe praktyki. Ta wiedza i techniki pozwolą wszystkim podążającym na ścieżce duchowej w krótkim czasie osiągnąć przyśpieszoną transformacje świadomości, uzyskać unikalne zdolności zrozumieć przyczynę swoich chorób, i możliwości ich uzdrawiania, stworzyć przestrzeń rozkwitu i obfitości. Zawarte w tej książce i wiele innych przekazów stanowiących podstawę nauk o przestrzeni światła przyjęli i przyjmują przez cały czas wysłannicy Sił Hierarchii Nadieżda Domaszewa-Samojlenko i Władimir Samojlenko; Gwiezdna Para. Byli przez kilka lat przygotowywani do swojej misji stworzenie Przestrzeni Światła na Ziemi. Od 1996 roku wydali kilkanaście książek, z którymi pracują „nosiciele ducha” w Rosji, Ukrainie, Białorusi, Bułgarii i w Polsce. Ich książki zawierają niesamowitą naukę o stworzeniu    Wszechświata, o pracy nad karmą, o zadaniu człowieka w czasach Przejścia, o pracy z energią.

Umiłowane Wcielenia Miłości!
   Niech Bóg pobłogosławi Światło serca każdego z was i pomnoży tysiąckrotnie wszystkie dążenia duszy do czynienia dobra na planecie! Wiedza tajemna, która zesłana została na te czasy, znajduje podatny grunt w czystych świadomościach, i pojawia się Nadzieja, że wyznaczona droga zostanie przebyta, droga w światach pomnażająca Piękno i Harmonię, droga Miłości i tworzenia Ducha.
   Wielu z was coraz częściej ma styczność z wiedzą, która obecnie jest kierowana przez Hierarchię Opatrznościowych Sił Wszechświata do przedstawicieli piątej planetarnej rasy. Lecz po zetknięciu się z nią wyrażają zdumienie, a czasem wątpią w jej wiarygodność, ponieważ zwracają uwagę na pozorną niezgodność nowej, przysyłanej wiedzy ze znaną dotychczas, zawartą w naukach Wschodu i propagowaną przez Wniebowstąpionych Mistrzów.
   O czym tu mówimy? O metodach i sposobach samopoznania i samodoskonalenia się, wybranych przez tych, którzy stanęli na Drodze Oświecenia i kierują rozwojem swojej Świadomości ku połączeniu z Boskością, obecną we wnętrzu każdego człowieka, stanowiącego formę życia boskiej realności. Mistrzowie Wschodu doskonale wiedzą, że być oświeconym oznacza osiągniecie stanów samadycz-nych niekończącej się błogości i bezgranicznego szczęścia, które są rezultatem utożsamienia się ze swoją pierwotną duchową naturą, która wzmacnia go z zewnątrz i rodzi się z chwilą zetknięcia świadomości z Istotą Wiecznego Życia, wypełniającą wszystkie czakry ludzkiej istoty Boskim nektarem Wiecznej Błogości, w rezultacie czego człowiek pojmuje najwyższy duchowy sens swojego istnienia.
   Zazwyczaj procesowi Oświecenia towarzyszy powrót do Punktu Bytu Świadomości człowieka, który popełnił grzech pierworodny, do jego duchowego centrum - Centralnego Czakramu, stanowiącego projekcję świetlną Boskiej Triady Ciał jego Ducha. Dla wielu nosicieli ducha od dawna nie jest tajemnicą, że ten powrót jest wywołany przez aktywację energii Kundalini, która do tego momentu była uśpiona w centrum energetycznym Muladhara, i podniesienie jej do poziomu czakry Swadhistany i następnie do Manipury, która stanowi ostatnią barierę dla spiralo-podobnych pulsacji świetlnych, kształtem przypominających zwiniętego w koło węża. To wznoszenie trwa do momentu, gdy przebudzony i zaktywowany potok Światła połączy się z duchowym centrum człowieka. Sam moment połączenia Punktu Bytu    Świadomości duchowej jednostki wznoszącej się na świetlnej fali Kundalini z jej duchowym centrum (Centralnym Czakramem) nazywamy stanem utożsamienia się ze swoją boską pierwotną naturą. Ten właśnie stan prowadzi do oświecenia, ponieważ w procesie utożsamienia następuje zanikanie granicy rozdzielającej Wewnętrzną i Zewnętrzną Świadomość ludzkiej istoty, stanowiące ukoronowanie alchemicznego połączenia Duszy i Ducha.
    Jak widzicie, opisany przez nas mechanizm Oświecenia nie koliduje z wiedzą już istniejącą na planecie, przekazującą doświadczenie odczuwania, uzyskane przez Wielkiego Oświeconego Gautamę Buddę w czasie jego ziemskiej inkarnacji.
   Jednakże sprzeczności istnieją, przede wszystkim dotyczą sposobów aktywacji energii Kundalini i wzmocnienia jej przez kolejne centra energetyczne, które zakładają ochronę i rozwój mocy wewnętrznej ludzkiej istoty.
   Jakie w takim razie tradycje przyjęły się na planecie Ziemia, a szczególnie w jej wschodniej części, gdzie głębokie korzenie zapuściły buddyzm, hinduizm, taoizm, i inne religie, nauczające o Drodze Oświecenia i proponujące swoim wyznawcom różne metody osiągnięcia oświeconych stanów świadomości?
   Jednym z głównych warunków zgromadzenia wewnętrznej mocy, pozwalającej na aktywację energii Kundalini, jest konieczność wycofania się praktykującego ze świata, aby nic i nikt nie odwracał jego uwagi od medytacji, dającej szukającemu Oświecenia możliwość skierowania Punktu Bytu Świadomości do głębi swojej istoty, gdzie znajduje się źródło jego duchowej natury. Z reguły takiemu medytującemu towarzyszy surowy ascetyzm, rezygnacja z seksualnego wzajemnego dopełniania się z przedstawicielami przeciwnego Początku, stosowanie przeróżnych praktyk „umartwiania ciała", takich jak posty, specjalne ćwiczenia (asany), oddychanie (pranajama), wielogodzinne śpiewanie mantr, skupienie i koncentracja czyli praktyki, dzięki którym dążący uzyskuje pewną moc samokontroli i zdolność sterowania energią swojej uwagi.
   Jak zatem wytłumaczyć aż tak surowe próby, którym poddają się przedstawiciele rasy na drodze osiągnięcia stanu Oświecenia?
   Spowodowane są dążeniem nosicieli ducha do uwolnienia się od negatywnej karmy - tej karmy, która powstała, gdy istota ludzka poznała grzech pierworodny. Właśnie zniekształcenie (sprzeniewierzenie) Boskiej energii, kierowanej do człowieka przez jego Ducha i ożywiającej go od wewnątrz, stanowi główną przyczynę powstawania wszystkich długów karmicznych ludzi w stosunku do Wyższych Sił - stwórców Kosmicznego Wszechświata. Obecność karmy świadczy o tym, że istoty ludzkie w swojej codziennej aktywności przemieniały się w istoty, łamiące Boską Wolę i na skutek tego stawały się przewodnikami i wykonawcami woli innej, przeciwstawnej Planom Wszechstwórcy przejawionego Wszechświata, nazywanej przez nas wolą demoniczną.
     Potężni słudzy Planetarnego Demona - Hierofanci Sił Zła — są istotami, które skusiły ludzką duszę do odstępstwa od Boga, przenosząc ich uwagę z boskich programów rozwoju na demoniczne, u podstaw których leży idea walki o władzę, bogactwo i zaspokojenie wszystkich egoistycznych pragnień. Ponieważ grzechem jest każda zwyczajna niedoskonałość człowieka, spowodowana sprzeniewierzeniem się Prawu Boskiej Miłości, życie w grzechu stało się normą istnienia wszystkich ludzi, głęboko zakorzeniając się we wszystkich sferach ludzkiego społeczeństwa, dając świadectwo tego, że Punkt Bytu Świadomości duchowych jednostek został opanowany przez istoty natury demonicznej.
   Aby zrozumieć mechanizm demonicznego opętania oraz to, w jaki sposób obce formy Życia przejawiają swoją obecność w człowieku, zwróćmy się o pomoc do wiedzy odkrywającej istotę energetycznej budowy duchowej jednostki.
   W swoich posłaniach informacyjnych do ludzkości Ziemi niejeden raz podkreślaliśmy, że budowa energetyczna człowieka ma strukturę trójjedności: Duch, Dusza i Ciało. Co to oznacza?
   Trójjedność świadczy o tym, że istota ludzka uosabiająca Duszę połączyła w sobie dwa bieguny: wysokowibracyjnego Ducha i niskowibracyjnej, pozbawionej świadomości Materii (Ciała). Swoje pojawienie się na świecie dusza zawdzięcza nie Materii, lecz Duchowi, a główna przyczyna tego Kosmicznego Sakramentu polega na tym, że Iskra Boskiej Świadomości Jam Jest (Duch), przebywająca na wyższych duchowych Podplanach Fizycznej Oktawy planety Ziemia, sama nie jest w stanie zejść do świata materii, ponieważ posiada taką potęgę światła, która mogłaby spowodować zniszczenie tej niskowibracyjnej przestrzeni, i dlatego jest zmuszona do stworzenia na swój obraz i podobieństwo tej boskiej istoty, jaką jest Dusza Ludzka.