Projekcja astralna dla początkujących

   Projekcja astralna jest sztuką swobodnego wysyłania świadomości do innych miejsc lub innych światów, lub innych czasów, a potem przywoływania jej z powrotem z pełną wiedzą tego, czego się doświadczyło. Ta projektowana świadomość nazywana jest ciałem astralnym i stąd właśnie termin projekcja astralna.
   Analizując terminy synonimiczne oznaczające projekcję astralną, możemy dowiedzieć się sporo o ludziach, którzy je stworzyli, jak i tych, którzy wciąż ich używają. Do tych synonimów należą: mentalna projekcja, podróż umysłu, podróż duszy, wyprawa umysłu, podróż w wewnętrznej wizji, podróż w ciele emocjonalnym, zdalne widzenie, świadomy sen, bilokacja.
   Używanie tych wszystkich nazw sprawia - i nie ma się czemu dziwić - że praktykujący astralną projekcję sprzeczają się między sobą o to, z czego tak naprawdę składa się ciało astralne i która część nas (jeżeli w ogóle któraś) wyrusza w astralne wędrówki.
Niektórzy twierdzą, że jest to część duszy, która samowolnie odłącza się od swojego fizycznego domu, by udać się w podróż. W trakcie tej podróży dusza pozostaje złączona z ciałem jedynie za pomocą cienkiego, srebrnego sznura, a jego przecięcie mogłoby doprowadzić nawet do śmierci osoby dokonującej projekcji. Ci, którzy tak twierdzą, projekcję astralną często określają terminem OBE (akronim dla „out ofbody experience" - czyli doświadczenie poza ciałem). Inni z kolei mówią, że to jedynie astralne „ja" wyrusza na wędrówkę. Według nich astralne „ja" to emocjonalna warstwa naszej niefizycznej powłoki - eterycznego ciała, które szczelnie nas otacza niczym druga aura i służy za kanał komunikacyjny pomiędzy świadomością, wyższym „ja" a światem zewnętrznym. Zwolennicy tej teorii utrzymują, że plan astralny to jakiś konkretny geograficzny punkt znajdujący się poza nami.
   No i są jeszcze tacy, którzy uważają, że podróżuje jedynie nasza świadomość. Sugerują oni, że część naszego umysłu wychodzi poza ciało, wchodząc tym samym w głąb siebie. Ludzie ci sferę astralną często nazywają wewnętrzną sferą i uważają siebie za zwierciadło makrokosmosu, czyli odbicie całego wszechświata.
    Całe to zamieszanie związane z projekcją astralną, tzn. z tym, czym ona jest i jak powinno się ją odczuwać, może mieć swoje źródło w semantyce - słowa często nie wystarczają do opisania zjawiska projekcji. Kiedy dyskutujemy o tym doświadczeniu, cały czas powtarzamy wyrażenia typu: na zewnątrz, poza ciałem, wychodzić poza, wylatywać etc, ponieważ wydaje nam się, że tak właśnie jest. Nawet ci, którzy wierzą, że podczas projekcji nigdzie nie odlatujemy, a jedynie wchodzimy w głąb siebie, nie mają wyboru i do opisywania oraz nauczania tego procesu muszą używać tych samych terminów. Nie ma żadnych innych stosownych słów.
    W wyniku tego nieprecyzyjnego języka w naszych głowach powstaje wiele mylnych przekonań, których przypuszczalnie uda nam się pozbyć. One powodują, że początkujący błędnie mniemają, co tak naprawdę definiuje udaną projekcję astralną. Wiele książek na temat okultyzmu, zarówno tych z gatunku beletrystyki, jak i literatury faktu, opisuje projekcję astralną, jako coś, czym ona nie jest. Wszyscy zgadzają się z twierdzeniem, że podczas projekcji astralnej mają miejsce spektakularne chwile, jednak często uczucia, których doświadczamy podczas tego procesu nie są aż tak oszałamiające, jak wierzymy, że być powinny. Na dodatek, każdą projekcję astralną możemy odczuwać inaczej, wszystko zależy od astralnej sytuacji, w której się znajdziemy.
    Prawda jest taka: podczas projekcji astralnej praktycznie zawsze zachowujemy świadomość istnienia ciała fizycznego, rzadko kiedy odczuwamy, że całkowicie odłączyliśmy się od ciała. Wiele osób jest sfrustrowanych, czując, że podczas projekcji nie zatapiają się całkowicie w świecie, który pozbawiony jest fizyczności. Wydaje im się wtedy, że coś źle robią.

   Esencję planu astralnego podsumowują stare, ezoteryczne słowa, które brzmią: „W astralu myśl jest czynem". Prosty akt woli lub spójne pragnienie powinno zaprowadzić was tam, dokąd iść chcecie, postawić was w takiej sytuacji, w jakiej chcielibyście się znaleźć lub wezwać do was praktycznie każdą żyjącą istotę. To jeden z powodów, dla którego podczas projekcji należy być rozluźnionym i mieć pozytywne nastawienie. W rozdziałach 3. i 4. będę to szczegółowo omawiać. Wszelkie uczucia lub energie, które zabierzecie ze sobą do astralu zostaną spotęgowane i będziecie się nimi kierować, wy lub inne istoty, z którymi wejdziecie w kontakt. Negatywne emocje lub intencje szybko na was się zemszczą.
   Z pytań i listów, które od lat otrzymuję dowiedziałam się, że wielu ludzi czuje frustrację, ponieważ, według nich, nie potrafią oni dokonywać projekcji astralnej. W tych wszystkich skargach zauważyłam jeden powracający motyw: większość praktyków włożyło w projekcję wiele wysiłku i w większości przypadków odnieśli oni sukces, nawet o tym nie wiedząc. I tu po raz kolejny możemy podziękować jakże popularnym błędnym przekonaniom, które tych dzielnych poszukiwaczy sprowadziły na manowce.
   Nauczenie się dokonywania projekcji astralnej wcale nie jest trudne, technikę można opanować często praktykując. W rzeczywistości nabycie tych umiejętności zabiera znacznie mniej czasu, niż nauczenie się wielu innych rzeczy. Jest wielce prawdopodobne, że pianista koncertowy poświęcił znacznie więcej czasu na naukę gry na instrumencie, niż wy będziecie musieli zainwestować w naukę projekcji astralnej. Cały trik polega na tym, aby zrozumieć proces, znaleźć metodę, która będzie najlepsza, a potem wytrwale ćwiczyć, aż w końcu codziennie zaczniecie odnosić sukcesy.
    Projekcja astralna to coś więcej, niż tylko sztuka okultystyczna. To magia. Niech słowo to was nie przestraszy. Magia na najbardziej podstawowym poziomie to nic innego, jak transformacja, zwłaszcza samotransformacja. Jeśli będziecie szukać wiedzy duchowej, a to właśnie będziecie robić, ucząc się i stosując projekcję astralną, to zobaczycie, że doświadczycie przemiany. Tak właśnie działa magia, pozytywna i naturalna.
    Kiedy już opanujecie sztukę wykonywania projekcji astralnej, cały wszechświat stanie dla was otworem, będziecie mogli go badać wzdłuż i wszerz. Będziecie mogli podróżować w czasie, widzieć przeszłe życia, eksplorować inne światy lub planety, leczyć, uprawiać astralny seks z miłującymi was duchowymi partnerami, wznosić solidne mury parapsychicznej obrony, odwiedzać siedziby żywiołów i tworzyć osobiste rytuały, które będą potężniejsze w działaniu niż jakiekolwiek inne, wykonywane w sferze fizycznej. Zapoznacie się także z tzw. Kronikami Akaszy, czyli wiedzą na temat długiej podróży waszej duszy przez cykle życia, śmierci i odrodzenia. Kroniki Akaszy mogą nauczyć was wiele o was samych, pomogą wam rozwijać się. Tych tematów będą dotyczyć ostatnie rozdziały książki. W nich również zasugeruję lektury warte przeczytania, które poszerzą granice waszego bezkresnego wszechświata. Projekcja astralna dla początkujących ma pomóc wam wznieść się ponad granice waszego fizycznego „ja" i pokazać, jak kontrolować ten proces. W książce znajdziecie dokładne instrukcje wykonywania sześciu różnych metod projekcji - jedna z nich powinna przypaść wam do gustu, a także porady dotyczące przygotowań do projekcji oraz środków bezpieczeństwa.
Reszta zależy od waszej wytrwałości i chęci.