Wprowadzenie do książki
Skończ z cierpieniem ciesz się życiem
Cytaty zamieszczone w książce Skończ z cierpieniem ciesz się życiem są tylko przypomnieniem. Prawda jest taka, że mądrością, do której dążysz, jesteś ty. Zgodnie z moim doświadczeniem wszyscy posiadamy tę samą mądrość i nie ma ani jednej osoby, która byłaby mądrzejsza od ciebie.
Mądrość tę możesz odkryć, wykonując Pracę (w dalszej części książki Skończ z cierpieniem ciesz się życiem opisałam, jak to zrobić). Przedstawiłam sposób, który pozwala zagłębić się w siebie i czerpać z tej mądrości, kiedy tylko zapragniesz. Jeśli uważasz, że masz problem, jesteś zagubiony. Zagłąb się w siebie i dowiedz się, co jest twoją prawdą: to jest lekarstwo, to jest wolność. Taką wolnością cieszę się ja.
W Pracy podoba mi się to, że pozwala ona zagłębić się w siebie i samemu doświadczyć własnej wolności, doświadczyć tego, co już istnieje w tobie: mądrości, która jest niezmienna, niewzruszona, odwiecznie czekająca, odwiecznie obecna. Praca pozwala ci dotrzeć do tego punktu. Przypomina powrót do domu. Nie potrzebujesz nauczyciela. Zapytać to otrzymać, a teraz wiesz, o co pytać. Nie czekaj na czyjąś odpowiedź i nie wierz w ani jedno moje słowo. Ofiaruj sobie własną mądrość. Ty tworzysz swoje cierpienie i ty możesz położyć mu kres. To właśnie takie proste.
O Pracy
Praca to prosty, a jednocześnie skuteczny proces wglądu, dzięki któremu uczysz się, jak rozpoznawać i kwestionować myśli wywołujące stres — przyczynę wszelkiego cierpienia na świecie. Cztery pytania, które odnoszą się do stresującej myśli, to droga, by zrozumieć, co cię rani, sposób, by pozbyć się wszelkiego stresu i cierpienia. Proces ten jest skuteczny dla każdego, kto się nań otworzy, i wywiera głęboki wpływ na całe życie. Wpłynie nie tylko na twoje życie, lecz także na życie twego partnera, twoich dzieci i dzieci twoich dzieci.
Myśl jest nieszkodliwa, dopóki w nią nie uwierzymy. Cierpienie przynoszą nam nie nasze myśli, lecz nasze przywiązanie do nich. Przywiązanie do myśli oznacza wiarę w to, iż jest ona prawdziwa - bez zbadania jej. Przekonanie to myśl, do której jesteśmy przywiązani, często latami.
Większość ludzi uważa, że są tym, czym są według swoich myśli. Pewnego dnia zauważyłam, że nie oddycham, lecz „jestem oddychana". Następnie, ku swojemu zdumieniu, spostrzegłam również, że nie myślę - że w rzeczywistości „jestem myślana" oraz że myślenie nie ma charakteru osobistego. Czy budzisz się rankiem i mówisz sobie: „Myślę, że dziś nie będę myśleć"? Za późno: już myślisz! Myśli po prostu się pojawiają. Przychodzą znikąd i wracają donikąd, jak chmury płynące po niebie. Przychodzą po to, by odejść, nie po to, by zostać. Nie są szkodliwe, dopóki nie przywiążemy się do nich tak, jakby były prawdziwe.
Nikt nigdy nie potrafił zapanować nad swoimi myślami, choć niektórzy twierdzą, że im się to udało. Ja nie uwalniam się od myśli - wychodzę im naprzeciw ze zrozumieniem, wówczas to one uwalniają się ode mnie.
Przelewanie myśli na papier
Pierwszy etap Pracy polega na zapisaniu stresujących myśli na temat jakiejkolwiek sytuacji z twojego życia - przeszłej, obecnej lub przyszłej. Mogą to być myśli o człowieku, którego nie lubisz, lub sytuacji, kiedy ktoś cię rozzłościł, przestraszył lub zasmucił. (W książce Kochaj, co masz! znajdziesz przykładowy formularz „Osądź bliźniego"; można go też pobrać ze strony www.TheWork.com i wydrukować).
Przez wieki wpajano nam, byśmy nie osądzali, lecz spójrzmy prawdzie w oczy: nadal nieustannie to robimy. W rzeczywistości każdy osądza w myślach. Dzięki Pracy wreszcie mamy pozwolenie, by te osądy przelać na papier i pozwolić im przemówić, a nawet krzyknąć. Być może dzięki temu się przekonamy, że nawet najbardziej nieprzyjemnym myślom można wyjść naprzeciw z bezwarunkową miłością.
Zachęcam, by pisać o kimś, komu jeszcze nie wybaczyłeś do końca. Najlepiej właśnie od tego zacząć. Nawet jeśli wybaczyłeś komuś na dziewięćdziesiąt dziewięć procent, nie poczujesz się wolny, dopóki przebaczenie nie będzie całkowite. Ten jeden procent, którego brakuje do całkowitego wybaczenia, to punkt, w którym utknąłeś - dotyczy to także wszystkich innych relacji (również z samym sobą).
Jeśli dopiero poznajesz Pracę, zdecydowanie odradzam na początku pisanie o sobie. Kiedy zaczynasz od osądzania siebie, za odpowiedziami często kryją się jakiś motyw i rozwiązania, które nie będą skuteczne. Osądzenie kogoś innego, zadanie czterech pytań oraz odwrócenie odpowiedzi to bezpośrednia ścieżka do wolności. Siebie możesz osądzić później, kiedy będziesz już stosować cztery pytania i odwrócenie dostatecznie długo, by zaufać sile swojej własnej prawdy.
Jeśli zaczniesz od wskazania winnego na zewnątrz, nie będziesz skupiać uwagi na sobie. Możesz się wówczas rozluźnić i przestać się cenzurować. Często jesteśmy absolutnie pewni, że wiemy, co inni powinni robić, jak żyć, z kim być. Widzimy wszystko, co dotyczy innych, lecz nie to, co dotyczy nas samych.
Wykonując Pracę, dostrzegasz, kim jesteś, dzięki temu, że dostrzegasz, kim według ciebie są inni. W końcu uświadamiasz sobie, że wszystko na zewnątrz jest odbiciem twojego sposobu myślenia. To ty jesteś narratorem, ty tworzysz projekcje wszelkich opowieści, a świat jest odzwierciedleniem twoich myśli.
Od zarania dziejów ludzie starali się zmieniać świat, by osiągnąć szczęście. Ta metoda nigdy nie była skuteczna, ponieważ jest to podejście do problemu z niewłaściwej perspektywy. Praca pokazuje nam, jak zmienić projektor - nasz umysł - a nie to, co jest projekcją. Przypomina to sytuację, gdy na soczewce rzutnika pojawi się paproch. Wydaje nam się, że na ekranie jest skaza, więc staramy się usunąć tę lub tamtą osobę, zależnie od tego, na kim się ta skaza pojawia. Ale próba jest daremna. Kiedy już zrozumiemy, w czym tkwi problem, możemy wyczyścić soczewkę. To koniec cierpienia i początek radości w raju.
Szczegółowe Informacje
-
Autor:
Byron Katie
-
Tytuł oryginału:
Question Your Thinking, Change The World: Quotations from Byron Katie
-
Liczba stron:
238
-
Wymiary:
145x205
-
Oprawa:
Miękka
-
ISBN:
978-83-7778-265-1
-
Tłumacz:
Anna Boniszewska
-
Rok wydania:
2012