Wczytuję dane...
KOD: 978-83-64278-07-5
Autor: Iwan Nieumywakin
Dostępność: 24 godzin
EAN: 9788364278075
Koszt wysyłki od: 9.90 PLN
Wydawca: Vital

Wprowadzenie do książki

Sól Lecznicze właściwości

    Książka Sól Lecznicze właściwości poświęcona jest bardzo starej substancji - soli. To ona od tysiącleci jest częścią naszego jadłospisu, a ostatnio wzbudza wiele sporów. Mało prawdopodobne, byśmy dowiedzieli się, kiedy po raz pierwszy nasi przodkowie użyli tego cennego minerału, było to bowiem dziesięć, może piętnaście tysięcy lat temu. W czasach, gdy nie było jeszcze naczyń do gotowania, wszystkie produkty pochodzenia roślinnego ludzie moczyli w wodzie i piekli, kładąc je na węgle, mięso natomiast nadziewali na kije i opiekali nad ogniem. Możemy przypuszczać, że sól spożywczą zastępował popiół, który nieuchronnie dostawał się do przygotowywanej żywności. Popiół zawiera węglan potasu, który przez długi czas, na terenach oddalonych od mórz i słonych jezior, pełnił rolę przyprawy. Do końca nie wiemy, jak ludzie odkryli sól, może zauważyli, że zwierzęta chętnie liżą słoną glebę (lizaki solne) i spróbowali dodać jej dojedzenia, a może dowiedzieli się ojej istnieniu w jakiś inny sposób. Wiadomo, że ceniono ją od starożytnych czasów: sam Homer nazywał sól pokarmem bogów. W wielu regionach, gdzie brakowało tego surowca, był on skarbem na wagę złota, w dosłownym znaczeniu tego słowa. Sól przechowywano w specjalnych skrzynkach, wymieniano ją nie tylko na inne towary, ale również na ziemię i niewolników. Znane są w dziejach historii solne bunty. Podwładni przestawali podporządkowywać się władcy, kiedy w kraju zaczynało brakować soli. Już wtedy było wiadomo, że jest ona niezbędna do życia.
    Na stołach królewskich stały złote solniczki, nierzadko wyznaczano też osobę odpowiedzialną za podawanie soli - tak zwanego solniczego. Wojskowym wypłacano żołd w postaci tego surowca, a urzędnicy otrzymywali specjalny przydział solny. Złoża tego minerału z reguły należały do władców i królów. Sól była symbolem przyjaźni. Zwykło się mówić o starych, dobrych przyjaciołach, że razem „beczkę soli zjedli”.
   W tradycji arabskiej, podczas uroczystego zatwierdzania porozumień, był obyczaj podawania naczynia z solą, z którego na dowód dozgonnej przyjaźni osoby zawierające umowę, tak zwanego „przymierza soli”, musieli skosztować po kilka ziaren. Według zwyczaju słowiańskiego, chleb i sól podaje się wtedy, gdy życzy się komuś zdrowia.
   Cenny minerał wchodził w skład starożytnych medykamentów, przypisywano mu cechy lecznicze, oczyszczające i odkażające. Zauważono również, że sól pochodząca z różnych regionów ma odmienne właściwości biologiczne: najzdrowsza jest sól morska. Surowiec ten na stałe zagościł w życiu człowieka. Im trudniej było go zdobyć, tym bardziej był cenny.
   W istocie, sól jest bardzo ważnym składnikiem naszej diety, to dzięki niej organizm jest zaopatrywany w sód i chlor, z których tworzą się alkalia i kwas solny, główne składniki soku żołądkowego. Cenny minerał jest niezbędny do normalnego funkcjonowania komórek oraz rozprowadzania wody w tkankach. Obecność soli w pocie, ślinie, moczu, łzach jest dowodem na to, że bierze ona czynny udział w fizjologicznych procesach organizmu.
   Prawdą jest, że współcześnie postrzega się sól jako sprawczynię niektórych chorób. Są jednak uczeni, którzy nie zgadzają się z tą tezą. Ich zdaniem sól nie ma nic wspólnego zarówno z nadciśnieniem, jak i z otyłością. Te dolegliwości są skutkiem nieprawidłowej przemiany materii, co powinno dawać impuls do znalezienia właściwej przyczyny tych chorób, a nie wykluczać sól z diety. Jest ona jednym z głównych składników pożywienia człowieka i zwierząt domowych. Od zarania dziejów soli używa się do przyprawiania potraw, kwaszenia, konserwowania, solenia mięs i ryb oraz do garbowania skór. Unikalne właściwości tego surowca sprawiły, że stał się częścią naszej kultury i cywilizacji. Jeden z uczonych pisał: „Zaczynając od komórek mózgu i kości, kończąc na wzbogaceniu naszej mowy, sól przenika do różnych aspektów naszej egzystencji”. Bardzo często używamy takich wyrażeń, jak „słony żart”, „zjeść beczkę soli”, „sól ziemi”, „chleb i sól”. W różnych kulturach ten minerał jest obiektem kultu, często symbolem czystości, gościnności, dowcipu i mądrości.
   Równie ważną rolę sól odegrała w handlu i polityce. W starożytności wiele narodów używało jej jako waluty, zaś niektóre prymitywne plemiona dawały za nią tyle złota, ile sama ważyła. W wielu krajach monopol na sprzedaż tego surowca miało tylko państwo. Jednym z czynników, który spowodował wybuch powstania francuskiego, był między innymi podatek nałożony na sól. Analogiczna opłata była impulsem do tworzenia się ruchu biernego oporu Gandhi (nieposłuszeństwo obywatelskie) wobec Anglii, co przyczyniło się w konsekwencji do odzyskania niepodległości przez Indie. W Rosji również zdarzały się bunty solne, których przyczyną były za wysokie opłaty za sól.
   Jak widać, ten cenny minerał w życiu człowieka jest już od bardzo dawna, dlatego zanim zanegujemy jego przydatność, poznajmy najpierw właściwości.

Szczegółowe Informacje

  • Autor: 

    Iwan Nieumywakin

  • Tytuł oryginału: 

    Соль. Мифы и реальность

  • Liczba stron: 

    120

  • Wymiary: 

    145x205

  • Oprawa: 

    Miękka

  • ISBN: 

    978-83-64278-07-5

  • Tłumacz: 

    Irena Grablunas Bujanowska

  • Rok wydania: 

    2013

Polecamy
Klienci, którzy kupili ten produkt wybrali również...